حامدرحیمی پنجکی(اطلاعات عمومی مفید و جامع)

در این مقاله به آشنایی با تاریخچه ورزش کاراته در جهان و ایران، فواید ورزش کاراته و آشنایی با انواع سبک های کاراته مانند سبک کنترلی و غیر کنترلی و بهترین سبک کاراته را مورد بررسی قرار داده ایم.   ۱. تاریخچه کاراته درجهان ۲. تاریخچه کاراته در ایران ۲.۱ کاراته پس از پیروزی انقلاب اسلامی ۳. آشنایی با سبک های ورزش کاراته ۳.۱ سبک های غیر کنترلی کاراته ۳.۲ سبک های کنترلی کاراته ۴. فواید ورزش کاراته ۴.۱ سلامت روح و روان با کاراته ۴.۲ افزایش سلامت بدنی با کاراته ۴.۳ ارتقاء اعتماد به نفس با کاراته   بشر از زمان تولد برای حیات باید به مبارزه می پرداخته از این رو تاریخ دقیقی برای اینکه از جسم خود به عنوان ابزاری برای دفاع و مبارزه استفاده کرده باشد وجود ندارد. کاراته ورزشی است رزمی که توسط ژاپنی ها ابداع شده است و قدمتی ۵۰۰۰ ساله دارد. نام کاراته از دو واژه  ژاپنی، کارا به معنای خالی و واژه، ته به معنای دست، تشکیل شده است که ترکیب این دو واژه، کاراته به معنی دفاع با دست خالی است. فلسفه این هنر رزمی گذشتن از خواسته های نفسانی مانند کبر و غرور و غلبه بر نفس خویش است. ورزش کاراته که در حال حاضر توسط استادان این ورزش آموزش داده می شود تکامل یافته ورزش رزمی بوکس چینی است که در ابتدا با نام اوکیناواته معروف بوده است. در ادامه به تاریخچه ورزش کاراته در جهان و ایران و فواید و سبک های آن مورد بررسی قرار می دهیم. تخفیفی هافروش تک و عمده کالا ورزش مقالات تاریخچه کاراته، فواید آن و آشنایی با سبک های این ورزش تاریخچه کاراته، فواید آن و آشنایی با سبک های این ورزش  31  در این مقاله به آشنایی با تاریخچه ورزش کاراته در جهان و ایران، فواید ورزش کاراته و آشنایی با انواع سبک های کاراته مانند سبک کنترلی و غیر کنترلی و بهترین سبک کاراته را مورد بررسی قرار داده ایم. در این مقاله به آشنایی با تاریخچه ورزش کاراته در جهان و ایران، فواید ورزش کاراته و آشنایی با انواع سبک های کاراته مانند سبک کنترلی و غیر کنترلی و بهترین سبک کاراته را مورد بررسی قرار داده ایم.   ۱. تاریخچه کاراته درجهان ۲. تاریخچه کاراته در ایران ۲.۱ کاراته پس از پیروزی انقلاب اسلامی ۳. آشنایی با سبک های ورزش کاراته ۳.۱ سبک های غیر کنترلی کاراته ۳.۲ سبک های کنترلی کاراته ۴. فواید ورزش کاراته ۴.۱ سلامت روح و روان با کاراته ۴.۲ افزایش سلامت بدنی با کاراته ۴.۳ ارتقاء اعتماد به نفس با کاراته   بشر از زمان تولد برای حیات باید به مبارزه می پرداخته از این رو تاریخ دقیقی برای اینکه از جسم خود به عنوان ابزاری برای دفاع و مبارزه استفاده کرده باشد وجود ندارد. کاراته ورزشی است رزمی که توسط ژاپنی ها ابداع شده است و قدمتی ۵۰۰۰ ساله دارد. نام کاراته از دو واژه  ژاپنی، کارا به معنای خالی و واژه، ته به معنای دست، تشکیل شده است که ترکیب این دو واژه، کاراته به معنی دفاع با دست خالی است. فلسفه این هنر رزمی گذشتن از خواسته های نفسانی مانند کبر و غرور و غلبه بر نفس خویش است. ورزش کاراته که در حال حاضر توسط استادان این ورزش آموزش داده می شود تکامل یافته ورزش رزمی بوکس چینی است که در ابتدا با نام اوکیناواته معروف بوده است. در ادامه به تاریخچه ورزش کاراته در جهان و ایران و فواید و سبک های آن مورد بررسی قرار می دهیم.  بیشتر بدانید : آشنایی با لباس و تجهیزات کاراته   تاریخچه کاراته در جهان هنر رزمی کاراته با عنوان ورزشی رزمی در سال ۱۹۱۲ توسط ژاپنی ها به دنیا شناسانده شد. با آغاز رقابت های المپیک ۱۹۶۴ توکیو با حمایت و کمک سازمان های مختلف ژاپنی فدراسیون کاراته در این کشور تاسیس شد و مورد حمایت نهاد های بین المللی ورزش های رزمی قرار گرفت و فدراسیون های ورزش کاراته در بسیاری از کشور ها تاسیس یافت. در اولین دوره رسمی مسابقات جهانی کاراته  در سال ۱۹۷۰ به میزبانی ژاپن که ۳۲ کشور در این مسابقات حضور داشتند، در طی جلسه ای با حضور نمایندگان کشورهای حاضر در مسابقات سازمان جهانی ورزش کاراته تشکیل و در مدت زمان کوتاهی فدراسیون جهانی کاراته (WKF) تاسیس و کاراته به ورزشی بین المللی به رسمیت شناخته شد و از سال ۱۹۷۰ تا کنون فدراسیون جهانی کاراته (WKF) زیر نظر کمیته بین المللی المپیک (IOC) به فعالیت خود ادامه داده است. مقرر فدراسیون بین المللی کاراته در کشور اسپانیا قرار دارد و هر یک از ۵ قاره جهان دارای فدراسیون مخصوص قاره خود هستند، که ریاست فدراسیون هر قاره نایب رئیس فدراسیون بین المللی کاراته است و بر فعالیت فدراسیون های کشورها و برگذاری مسابقات کاراته در سطح قاره نظارت می کند. فدراسیون کاراته آسیا (AKF) در کشور تایوان قرار دارد و فدراسیون کاراته کشورمان زیر نظر این سازمان و فدراسیون بین المللی کاراته (WKF) فعالیت می کند. تاریخچه کاراته در ایران فرهاد وارسته در سال ۱۳۴۲ ورزش کاراته را در کشور بنا نهاد و سنسی (استاد) مرتضی کاتوزیان نخستین کاراته کا بود که موفق شد در سال ۱۳۴۹ کمربند مشکی کاراته را دریافت کند. ورزش کاراته با سبک های کان ذن ریو، وادوریو و شوتوکان در کشورمان به فعالیت پرداخت و اولین باشگاه رسمی کاراته در خیابان حجاب (عبده سابق) روبه روی خیابان فاطمی کنونی با نام آکادمی کاراته به طور رسمی شروع به فعالیت کرد. برای اولین بار تیم ملی کاراته کشورمان با مربیگری فرهاد وارسته و ۵ کاراته کار با نام های، میردامادی، نصرتیان، سلیمی، مشفق و محمد اتحاد در سال ۱۳۵۲ تشکیل و راهی مسابقات جهانی ۱۹۷۲ پاریس شد و توانست در مبارزه (کومیته) مدال برنز جهان و امتیازات تیمی مقام ۵ جهان را کسب کند این اولین باری بود که کاراته کشورمان عازم رقابت های جهانی می شد و هنوز در کشورمان فدراسیون کاراته وجود نداشت. در سال ۱۳۵۳ به دستور غلام رضا پهلوی رئیس وقت ورزش کشور فدراسیون کاراته تاسیس  فرهاد وارسته  عهده دار ریاست این فدراسیون نو پا شد. با تاسیس فدراسیون کاراته تیم ملی کاراته به یک تورنومنت ۳ جانبه با حضور دانمارک، ایران و میزبانی  سوئد دعوت می شود که تیم کشورمان به مقام قهرمانی این تورنومت را کسب می کند. در سال ۱۳۵۵ مسابقات قهرمانی کاراته اروپا با حضور تیم کشورمان و ۱۴ تیم اروپایی به میزبانی تهران برگزار می شود که در دور اول مسابقات تیم کشورمان به مصاف فرانسه می رود که در انتها با شمارش امتیاز های تیمی مغلوب فرانسوی ها شده و از مسابقات حذف می شود. در همان سال تیم کاراته کشورمان راهی مسابقات قهرمانی آسیا و اقیانوسیه در جاکارتا اندونزی می شود که تیم کشورمان در مبارزه (کومیته) پس از ژاپن و اندونزی میزبان به مقام سومی رقابتها را کسب می کند.در آذر ماه سال ۱۳۵۶ تیم ملی کاراته کشورمان با حضور ۷ کاراته کا و مربیگری فرهاد وارسته عازم توکیو ژاپن برای  حضور در چهارمین دوره مسابقات جهانی کاراته می شود در این رقابتها تیم کشورمان با شکست تیم های اسپانیا، امریکا و هند به طور مشترک با فرانسه به مقام سومی مسابقات کاراته جهان دست پیدا می کند.  یک سال بعد در سال ۱۳۵۷ شهریار شفیق فرزند اشرف پهلوی رئیس فدراسیون ورزش های رزمی که این فدراسیون جایگزین فدراسیون کاراته شده بود از اعزام تیم ملی کاراته کشور به مسابقات جهانی ۱۹۷۸ تایوان جلوگیری کرده و کاراته کشورمان نتوانست با حضور خود در آن مسابقات از مقام سومی خود دفاع کند. کاراته پس از پیروزی انقلاب اسلامی پس از پیروزی انقلاب اسلامی کشورمان و با آغاز جنگ تحمیلی تیم کاراته کشورمان به مسابقات و تورنومنت های جهانی اعزام نشد، تنها در سال ۱۳۶۵ با یک تیم بسیار ضعیف راهی رقابت های جهانی هلند شدیم که هیچ از کاراته کاران کشورمان موفق به کسب نشان در انفرادی و تیمی نشدند. تنها آقای ناظریان توانست در قسمت انفرادی مقام پنجم را کسب کند وی بعد ها در سال ۱۳۶۸  تا سال ۱۳۸۳ سکان هدایت فدراسیون کاراته را عهده دار شد. در سال ۱۳۶۵ یا ریاست محمدزاده بر فدراسیون کاراته این ورزش جان تازه ای به خود می گیرد و با برگزاری جام وحدت با حضور تیم های پاکستان، ایتالیا، ترکیه و سوریه و ۳ تیم از کشورمان به میزبانی کشورمان تبم کشورمان موفق به قهرمانی در این جام می شود. در سال ۱۳۶۸ سکان هدایت فدراسیون کارته به عهده حبیب ناظریان قرار داده می شود در این سال تیم ملی کشورمان پس از ۱۳ سال دوری از رقابت های جهانی عازم مسابقات آسیا و اقیانوسیه شد. و ایران اولین مدال طلای مبارزه (کمیته انفرادی) و برنز تاریخ کاراته کشور را کسب می کند و در مجموع موفق کسب مقام سوم قاره کهن می شود. در زمان ریاست ناظریان تا به حال کشورمان با حضور در رقابت ها و تورنومنت های جهانی موفق به کسب عتاوین ارزنده ای شده است و کسب این عناوین بین المللی متعدد سبب شده تا ورزش کاراته کشورمان دارای جایگاه ویژه ای در کاراته جهان شود و در حال حاضر کاراته کشورمان از تیم های صاحب نام جهان و شانس اصلی قهرمانی در هر تورنومنت و مسابقاتی شناخته می شود. در حال حاضر آقای محمد صادق فرجی سکان هدایت فدراسیون کاراته کشورمان را بر عهده دارند. آشنایی با سبک های ورزش کاراته ورزش کاراته دارای بیش از ۱۰۰ سبک است که تمامی آنها در  ۴ سبک اصلی خلاصه می شوند که به دو دسته سبک های کنترلی و غیر کنترلی تقسیم می شوند. ۴ سبک اصلی کاراته،  گوجوریو، شیتوریو، وادوریو و شتوکان هستند. سبک های غیر کنترلی کاراته سبک های غیر کنترلی کاراته شامل کیوکوشین، گوجوریو و انشین کاراته است، که کیوکوشین بر گرفته از سایر سبک های کاراته می باشد که توسط تاسو اویاما بوجود آمده است. سبک گوجوریو در توع مبارزات کنترلی و آزاد (غیر کنترلی) انجام می شود و سبک انشین کاراته شباهت به سبک گوجوریو دارد که توسط نینومیا پدید آمده است و تنها در نحوه اجرای حرکت ها دارای تفاوت هستند. سبک های کنترلی کاراته سبک های کنترلی کاراته شامل شیتوریو، شوتوکان، وادوریو، گوجوریو و کان ذن ریو است که، سبک شیتوریو برگرفته از دو سبک شوری ته و ناهاته است و موسس این سبک سنسی مایونی است. سیک شوتوکان بر اساس سرعت و قدرت می باشد و اساس آن وارد کردن ضربات سرعتی و قدرتی است و توسط و توسط فونا گوشی ابداع شده است. سبک وادوریو بنا بر صلح و شیوه صلح در مبارزه دلالت دارد و موسس این سبک هیرونوری است. در سبک گوجوریو که به دو صورت کنترلی و غیر کنترلی وجود دارد توسط سنسی میاکی بر گرفته از سبک ناهاته ابداع شده است. که روش مبارزه آن محکم و نرم است ولی باید گفت که سبک کان ذن ریو که توسط سنسی فرهاد وارسته ابداع شده کامل ترین و بهترین سبک در ورزش کاراته محسوب می شود که در این سبک تمام اصول حرکتی، دفاعی به طور یکسان رعایت شده است فواید ورزش کاراته شاید بتوان فواید ورزش کاراته و هدف از تمرین و یادگیری این ورزش رزمی را به سه علت سلامت روح و روان، بهبود و افزایش سلامت بدنی، و ارتقاء اعتماد به نفس و غلبه بر نفس بیان کرد به تشریح هریک از فواید خواهیم پرداخت. سلامت روح و روان با کاراته ورزش کاراته در جهت سلامت روح و روان و دفاع از خود در برابر آسیب ها آموزش داده می شود و تمرینات آن دلالت بر تواضع و فروتنی دارد. با تمرینات ورزش کاراته عضلات بدن تقویت و آرامش می باید و این سبب می شود تا اضطرابات و تشویش های روحی و روانی از فرد دور شود. در کاراته ورزشکار بایستی تمام تمرکز خود را بر روی تمرین و یادگیری فنون قرار گیرد. در کاراته ورزشکار با یادگیری فنون نشان می دهد که می تواند ضربه سنگین وارد کند اما در رویایی با حریف ازتمام قدرت خود در وارد کردن ضربات خود بهره نمی گیرد. کاراته  فکر را تقویت و باعث تمرکز اعصاب می شود. افزایش سلامت بدنی با کاراته با بادگیری کاراته ورزشکار متوجه خواهد شد که کاراته ورزش خشی نمی باشد و فنون و تمرینات آن در جهت بهبود سلامت بدنی است. ورزش کاراته فشار خون را تنظیم کرده و کلسترول خون را کاهش و از ابتلا به این بیماری ها جلوگیری می کند. کاراته در انعطاف پذیری ماهیچه ها و تقویت آنها بسیار موثر است و مانع از ابتلا به پوکی استخوان می شود. ارتقاء اعتماد به نفس با کاراته یکی از فواید کاراته یادگیری فنون دفاع شخصی است که فرد بتواند در مواقع خطر از خود دفاع کند یادگیری این فنون سبب می شود که فرد با اعتماد به نفس و ذهن باز تری با خطرات روبه رو شود. نحوه پیشرفت در ورزش کاراته به نوعی است که میزان مهارت ورزشکار با رنگ کمربندی که در پایان هر دوره به وی از طرف استاد داده می شود سنجیده می شود این ارتقاء درجه در کاراته باعث تمرکز در هدف بعدی ورزشکار بعنی کسب کمربند بعدی با یادگیری فنون جدید است که ذهن ورزشکار را به تمرکز برای رسیدن به هدف بعدی (کمربند) تقویت می کند و در هنگام دریافت آن به یاد خواهد داشت که با چه سختی به آن نایل شده و موجب ارتقاء اعتماد به نفس در ورزشکار برای رسیدن به هدف های بیشتر خواهد شد

مشخصات مدیروبلاگ   تاریخچه وینگ چون کونگفو ebmas   مبدع و اولین استاد سبک وینگ چون کونگ فو (WT) Ng Mui راهبه‎ای بودایی و کونگ فوکار؛ تنها زن و پیرترین عضو گروهی معروف به "پنچ استاد بزرگ"،  در یکی از معابد شائولین، زندگی میکرد. برخورد و ابراز نارضایتی او با دولت منچوری به شدت برادران و شاگردان سرکش او نبود ولی او هم کاملا خود را از مبارزه علیه بی‏انصافی‎ها عقب نمی‎کشید؛ تا آنکه حاکمان سلسله منچوری با لشکری فراوان به معابد شائولین حمله برده و تمامی راهبان را قتل عام نموده و معابد را به آتش کشیدند، در این حمله فقط چند تن از اساتید هنرهای رزمی جان سالم به در بردند. بعد از تخریب معبد Ng Mui به صورت مخفیانه از آنجا گریخته و در کشور پهناور چین متواری شد. بالاخره او در معبد (درنای سفید) واقع در کوههای Tai leung که همینطور به اسم کوههای Chai Ha نیزخوانده می‎شود، مستقر شد. کوهستانی که سکنه کمی داشت، این کوه بین شهرستان‏های سچوان و یوان واقع شده بود. در آنجا او بدون مزاحم شروع به تمرین هنرهای رزمی و zen کرد. Ng Mui مانند برادران کونگ فو کار (برادر یا Si-Hing، لقبی در سیستم کونگ فو به معنای برادر بزرگ است) خود که حالا از آنها جدا شده بود، قادر نبود خاطره به آتش زدن معبدشان و خیانت راهبان حیله‎گر را فراموش کند. در هر صورت، او نگرانی دیگری نیز داشت و آن هم اینکه به چه صورتی جانش را در مقابل راهبان مزدور و لشکریان منچو حفظ کند. خیلی مشکل خواهد بود که خیانتکارانی که سالها آموزش دیده‎اند واستاد بیشتر تکنیکهای شائولین شده‎اند را مغلوب کرد. او هنوز در قابلیت از آنها ارشدتر بود ولی در تئوری، دیگر از آنها پیشرفته‎تر نبود و ترس روزی را داشت که به علت کهولت سن دیگر قادر به مقاومت و دفاع در مقابل خیانتکارهای جوان و قدرتمند نباشد. فقط یک راه برای او وجود داشت، باید سبکی را پایه‎گذاری کند که بتواند با آن بر تکنیکهای فعلی شائولین غلبه کند. ولی این چه سیستمی می‎توانست باشد؟ و او چطور می‎توانست سیستم بهتری را طرح ریزی کند؟   Ng Mui، این سیستم جدید را از روباه و درنای سفید که در حال مبارزه آنها را مشاهده کرده بود، الهام گرفت. در حقیقت Ng Mui فقط مفهوم را از این حیوانات گرفت و بسیار تلاش کرد که تکنیکها را با بدن انسان تطبیق دهد. به عقیده‎ی Ng Mui کونگ‎فوی شائولین با حرکات کم ارتفاع، زیادی خسته کننده و غیر قابل تحمل بود. روش جدیدی که او توسعه داده بود به طور قابل ملاحضه‎ای فرق داشت. برای اینکه آنها حرکات بسیار ساده و قابل تطبیقی بودند. ده فرم رایج شائولین کونگ‎فو فقط کمی با یکدیگر فرق داشتند و از همه مهمتر تمرینها خیلی متداول و معمولی بودند. سیستم جدید Ng Mui شامل فقط 3 فرم دست و یک فرم آدمک چوبی بود. همینطور در شائولین تعداد زیادی حرکت وجود داشت و با اینکه به نظر چشمگیر می‎آمدند و نامهای جذابی داشتند (مانند: اژدها و رقص ققنوس، چوب استاد تائو، شیری که از ارتفاع پایین می‎آید) ولی در واقعیت خاصیت عملی و کاربردی نداشتند. در حالیکه سیستم جدید Ng Mui برای اجرا و نمایش به درد نمی‎خورد به دلیل اینکه این سیستم حتی یک حرکت هم برای به نظر جالب آمدن و لذت بردن نداشت. تمام حرکاتی که Ng Mui توسعه داد مستقیماً با تمرین رزمی ارتباط داشتند، در نتیجه این حرکات ابداً نام‎های دکوری و نمایشی نداشتند. نامهای این فنون، شرح وظیفه و دلیل کاربرد این حرکات را در بر داشت. برای مثال در سیستم Ng Mui حرکتی به نام "کف دست به بالا با حرکت بازو" (تان سائو) وجود داشت که دقیقاً و به طور ساده تشریح می‎کرد که دست و بازو باید به چه طریقی نگه داشته شود. یک تفاوت دیگر بین شائولین وسیستم جدید Ng Mui، تاکید زیاد به مفهوم قدرت که مشخصاً درسیستم شائولین پرورش داده شده بود، می‎باشد. یک هنرجوی شائولین قبل از اینکه به او اجازه داده شود که اولین حرکت را یاد بگیرد، برای مدت 2 تا 3 سال باید منحصراً طریق ایستادن که نشانه این سیستم است را تمرین می‎کرد. هدف سیستم Ng Mui مغلوب کردن حریف قوی-تر بود از طریق تکنیک صحیح تا قدرت زیاد. بدون شک در سیستم او، جایی برای آموزشهای قدرتی هم بود، برای او اساساً سوأل این بود که چطور می‎تواند حریف را بدون قدرت بدنی و تنها با نیروی عکس-العمل (در واقع نیروی خود حریف) از پا بیاندازد. برای این منظور او، طرز و شیوه ایستادن معمول و گارد گرفتن شائولین را تغییر داد (در شائولین اتکای بدن به سمت جلو بود) Ng Mui اتکای بدن را به پای عقب منتقل کرد و به جای استفاده از قدمهای بلند و پرشی شائولین، قدمهای کوتاه و سریع را برگزید. این طرز ایستادن به هنرجو این امکان را می‎داد تا به سرعت به زانوی حریف لگد بزند بدون اینکه از جای خود حرکت کند. دومین استاد سبک دختری زیبا به نام Yim Wing Tzun در شهرستان kwantun به دنیا آمد و از زمان فوت مادرش، با پدرش Yim Lee که دانشجوی معبد شائولین بود، تنها زندگی می‎کرد. در بچگی عقد او را با جوانی به نام Leung bok chun که تاجر نمک بود و اهل شهرستان Fukien بسته بودند. Yim Lee که به چندین تکنیک رزمی سبک شائولین مسلط بود در موقع لزوم از این تکنیکهای رزمی استفاده میکرد. به همین دلیل مورد تعقیب قانون قرار گرفت. برای اینکه دستگیر نشود به همراه دخترش فرار کرده و در مرز شهرستان‏های سچوان و یوان در دامنه کوه Tai Leung مستقر شد و روزی خود را با فروختن غذاهای لوبیایی به عنوان دستفروش می‎گذراند. به مرور وینگ چون بزرگ شده و دختری زیبا و پرانرژی شد. ولی زیبایی بیش از حد او، مساله ساز شد. در دهکده آنها قلدری معروف به نام Wong بود که همیشه دنبال دردسر می‎گشت، اهالی دهکده در مقابل زورگویی او کاری نمی‎توانستند بکنند، چون او استاد کونگ‎فو و عضو یک گروه تبهکاری بود. علاوه بر این مقامات قانونی و پلیس دسترسی و نفوذی به این دهکده مرزی نداشتند.  Wong به خاطر زیبایی که وینگ چون داشت او را از طریق فرستاده‎ای خواستگاری کرد ولی زمان محدودی را برای جواب او گذاشت که اگر آن زمان تمام شود و وینگ چون تقاضایش را قبول نکند، او را اذیت خواهد نمود. وینگ چون، چون بسیار از نظر بدنی ضعیف بود و نمی‎توانست در مقابل او مقاومت کند و پدرش نیز در عین حال خیلی پیر شده بود. از آن روز به بعد پدر و دختر خیلی نگران آینده خود و سرنوشتشان شدند. در همین زمان NG Mui در معبد درنای سفید واقع در کوه Taileung زندگی می‎کرد و برای رفع مایحتاج خود، چندین بار در ماه به این دهکده کوچک می‎آمد. یک روز که استاد به شهر آمده بود و از Yim Lee (پدر وینگ چون) در حال خرید بود، از طرز نگاه‏های وینگ چون و پدرش تشخیص داد که آنها در مورد مطلبی نگران هستند. وقتی که از آنها سوأل کرد همه چیز را به او گفتند. NG Mui که خود سابقه طولانی در مبارزه با ظلم و بی‎عدالتی داشت، تصمیم گرفت به وینگ چون کمک کند. او نمی‎خواست خود مستقیماً وارد مبارزه شود زیرا از آن بیم داشت که هویت اصلی‎اش فاش شود و دیگر آنکه درگیر شدن و شکست دادن یک ولگرد خیابانی برای استادی مثل او، نه افتخار بود نه عادلانه. لذا او تصمیم گرفت مسأله را به صورت دیگری حل کند، آن هم اینکه با آموزش دادن هنر رزمی جدید خویش به وینگ چون، او را برای دفاع از خود آماده کند. هنرهای رزمی خیلی برای وینگ چون غریبه نبود به دلیل اینکه پدرش قبلاً رزمی‎کار بود. وینگ چون خودش هرگز در موقعیتی نبود که احتیاج به یاد گرفتن سیستم دفاع شخصی داشته باشد. ولی حالا تحت آموزش استاد NG Mui هدفی در نظر داشت. بنابراین به صورت خصوصی وینگ چون ظرف فقط یک سال استاد تمام متدهایی شد که استادش به او آموزش داده بود. NG Mui بعد از ختم دوره‎ی آموزش، در معبد درنای سفید، او را به پدرش تحویل داد. وینگ چون به تازگی از کوه Taileung برگشته بود که آن قلدر دهکده دوباره زورگویی خود را شروع کرد. این بار وینگ‏چون از او فرار نکرد و او را به مبارزه طلبید. آن قلدر بسیار خوشحال شد، چون مطمئن بود که او فاتح مبارزه خواهد بود و مشتاقانه منتظر بود که بالاخره این دختر زیبا را صاحب شود. ولی او خود را فریب می‎داد چون، وینگ چون او را به نحوی روی زمین پرتاب کرد که او عاجزانه روی زمین خوابیده و به او التماس می‎کرد و دیگر میلی نداشت که وینگ چون را اذیت کند. بعد از اینکه وینگ چون آن خلافکار را مغلوب کرد به آموزش سیستم رزمی خود، نزد استادش، ادامه داد. بعدها اسم این سبک به نام کونگ فوی وینگ چون شهرت یافت. اساتید بزرگ از زمان وینگ چون تا اوایل قرن بیستم (شش نسل)   Leung Bok Chao(همسر خانم وینگ چون). Leung Lan Kwai. Leung Yee Tei & Wong Wa Bo. Leung Jan. Leung Bik & Chan Wah Shun & Leung Chun & Others. NG Chun So & Others 14 Students. سبک وینگ چون استاد فقید Yip Man بزرگترین استاد کونگفوی زمان خودش در جهان بود. با داشتن خلقی غیر عادی و احساس احترامی که برای خودش قائل بود، توجهی به شهرت و ثروت نداشت و همین طور خصلت بی‏ادبی و تحقیر کننده بعضی از کونگ‏فو‏کاران را نیز نداشت. با ملاقات با او مجبور به هیچ تظاهری نمی‎شدید. او با افرادی که ملاقات می‎کرد به آنان احساس آرامش می‎داد. صمیمیت و گرمی و میهمان نوازی او به صورتهای مختلف مشخص بود. او مردی متشخص، با اصالت و آرام بود.  او در خانواده‎ای اصیل و محترم و ثروتمند متولد شده بود، خانواده او صاحب مزارع بزرگ و خانه‎های متعددی بودند. او به عنوان یک اشراف زاده زندگی مرفهی داشت تا آنجا که حتی اجازه نمی‎دادند برای برداشتن آب از روی زمین، خم شود. در سن 13 سالگی در کمال تعجب همگان، به ورزشهای رزمی علاقمند شد و داستان علاقمند شدنش به هنر رزمی وینگ چون از این قرار است: استاد Chan wah Shun که ذکرش در بالا گفته شد، شاگرد محبوب استاد بزرگ Leung Jan بود. او برای تعلیم و تربیت شاگردانش نیاز به جایی داشت، پدر "ییپ من" معبد خاندان Yip را برای تدریس به او اجاره داد. استاد حق‎التدریس زیادی (3 سکه نقره) در ماه از شاگردانش می‎گرفت و این باعث شده بود که درس او کم رونق باشد. ییپ مَن به خاطر جذابیت تکنیک‏هایی که نزد استاد دیده بود، به شدت به این سبک علاقمند شد، بنابراین یک روز با آوردن 3 سکه نقره برای استاد Wah او را شگفت زده کرد. با وجود علاقه کم استاد به تدریس به ییپ من، به خاطر  اعیان زادگی و نحیف و لاغر بودن او؛ سرانجام در مقابل اصرارهای ییپ مَن جوان، قانع شد. استاد در طول حیات خود 16 شاگرد بیشتر نداشت که یکی از آنها پسرش Chun Yu min بود. ییپ من جوانترین عضو و شاگرد مدرسه او بود. استاد پس از 3 سال آموزش به ییپ من در گذشت و ییپ مَن 16 ساله را ترک گفت. ییپ من جوان نیز برای تحصیل در کالج به هنگ کنگ سفر نمود. ییپ من در کالج همراه با دوستان چینی خود گروهی برای مبارزه و دعوا با اروپاییها تشکیل داده بود و آنان را به خاطر مهارتش در وینگ چون به راحتی شکست می‎داد. او خود در خاطراتش اشاره می‎کند که از این موضوع بسیار متکبر شده بود. تا اینکه روزی یکی از همکلاسی‏هایش برای او از دوست پدرش که در شرکت با پدرش همکار بود، تعریف نمود و گفت که او در هنرهای رزمی بسیار پیشرفته است و از او پرسید که آیا جرات مبارزه با او را دارد یا نه؟ ییپ من جوان که بسیار مغرور شده بود و از هیچ کس نمی‎ترسید روزی را معین نمود تا با هم‏شاگردی خود به ملاقات آن مرد برود. آن مرد حدوداً 50 ساله بود و در شرکت تجاری ابریشم کار می‎کرد. سرانجام روز قرار، بعد از ملاقات با آن مرد، قصد ملاقاتش با او را بیان کرد. مرد با لبخندی پذیرفت و از جوان پرسید که از استادت چیزی یاد گرفته‎ای یا نه؟ آیا فرم چام کیو را کار کرده‎ای؟ ییپ من جوان که از این سوالات خشمگین شده بود لباسهایش را برای مبارزه از تن درآورد و پیرمرد تاکید کرد که او را نخواهد زد و فقط از خود در مقابل حملات او دفاع خواهد نمود. این مبارزه انجام پذیرفت و ییپ من بارها توسط پیرمرد به زمین کوبیده شد. این اولین باری بود که ییپ من از کسی شکست می‎خورد. او بعدها فهمید که آن پیرمرد شاگرد استاد استادش (در واقع هم‏شاگردی استاد سابقش) بوده است. به این صورت بود که ییپ من شاگرد پیرمرد (Leung Bic فرزند استاد Leung Jan) شد و سالها نزد او به آموختن وینگ چون پرداخت. او در سن 24 سالگی استادش را به قصد شهر خود ترک گفت. در آن زمان او خود دیگر در این سبک استاد شده بود. او در شهر خود Futshan در سال 1949 میلادی به شغل مربیگری روی آورد و مربی کانون کارگران شهر شد. پس از آن سالها به نیروهای پلیس درس داد. او قبل از بازنشستگی برای ترویج بیشتر سبک خود "کانون وینگ چون هنگ کنگ" را تأسیس کرد. او در این سال‏ها شاگردان زیادی را تربیت کرد که یکی از معروفترین آنها بروس لی نام داشت

آموزش کونگ فو    پدر و مادرها، اوقات فراغت فرزندانشان را دیگر با کلاس های ریاضی، هوش و.. پر نمی کنند بلکه به ورزش های رزمی روی آوردند. ورزش های رزمی با توجه به تاریخچه گران بهایی که در خود دارند، توجه هرکسی را به خود جلب می کند، مانند جیت کاندو که که به بروسلی بر می گردد و یا کونگ فو که با شنیدن نام آن بی اختیار، یاد معابد شائو لینگ می افتیم. کودکان و جوانان در این سال های اخیر به آموزش کونگ فو روی آورده اند و با ثبت نام در کلاس های آموز کونگ فو، کونگ فو را به صورت حرفه ای، از پایه آموزش می بینند. کونگ فو چیست؟ اکثر افراد مخصوصا رزمی کاران با شنیدن نام کونگ فو، معابد شائولینگ را به خاطر می آورند که افراد، همزمان که از معبدی به معبد دیگر می پرند، در هوا حرکاتی را اجرا می کنند. کونگ فو از هنرهای رزمی و جنگ های تن به تن چین نشات گرفته است، این هنر رزمی تمامی حرکات آهسته تای چی ( Tai Chi )، چرخش سریع و حرکات نمایشی ووشو ( Wu Shu  ) ، و حرکات سریع وینگ چون را د رخود جای داده است. قبل از آموزش کونگ فو بهتر است که با معنی لغوی آن آشنا شویم. کونگ فو در اصطلاح به معنای مهارت است، مهارتی که در انجام هر کاری دارید در حای که واژه ی کونگ فو از دو بخش تشکیل شده است:   کونگ: به معنای کار، شایستگی، دستاورد ، دست یابی      فعالیت  فو: انسان اگر این دو را کنار هم بگذاریم و قصد معنی کردن آن را داشته باشیم، با جابه جایی پسوند و پیشوند به دو صورت می توانیم آن را معنا کنیم: دستاورد انسان فعالیت و تلاشی که با صرف انرژی در یک زمان مشخص به دست می آید. با آشنایی با معنی لغوی کونگ فو با جرات می توان گفت، آموزش کونگ فو، تمرین یک رشته رزمی به حساب نمی آید بلکه یک فرآیند کلی برای تمرینات ذهنی، بدنی، هنر شخصی و مهارت است. تاریخچه کونگ فو تا این جای کار با واژه شناسی کونگ فو آشنا شدید، حال کمی درباره تاریخچه و نحوه پیدایش آن صحبت کنیم و اینکه توسط چه کسی به جهانیان عرضه شد. کونگ فو را هنر رزمی چینی به حساب می آورند که راهبان در معبد شائولینگ، به تمرین دفاع شخصی و آموزش کونگ فو می پردازند. اولین معبدی که در سال 377 قبل از میلاد، در یکی از استان های چین ساخته شد، یک مکان برای بودائی ها بود تا اینکه در سال 527 قبل از میلاد، یکی از شاهزاده گان بودائی  به نام تامو برای تعالیم نکات مذهبی به این معبد سفر کرد اما با راهبانی مریض مواجه شد، به همین منظور در اتاقی خودش را به مدت 9 سال حبس کرد تا راه حلی برای آنان پیدا کند. او سرانجام موفق به پایه گذاری یی جین جینگ و ابداع 18 حرکت فیزیکی شد که بعد ها به نام هنرهای رزمی شائولین یا آموزش کونگ فو تغییر نام داد. اگر به گذشته نگاهی بیندازیم، بخش اصلی آموزش کونگ فو، مخصوص دانشمندان و رهبران چینی بوده و هست. چینی ها بر آموزش کونگ فو بسیار تاکید دارند به این خاطر که آن را سر منشا احترام، صبر و تواضع در یک رزمی کار می دانند. مردمان کشور چین، کونگ فو را به صورت های گوناگون معنی کرده اند، به عنوان مثال، بعضی از اقوام، کونگ فو را به مرد دانا گویند و بعض دیگر آن را به عالی ترین شکل هر چیزی ربط می دهند. هنر کونگ فو، اجرای حرکات موزون بین دست و پا است به همین خاطر بین دو گروه رایج بوده است که در قسمت پایین آن ها را نام می بریم: 1.گروه اول جادوگران و جن گیران بودند که با اجرای حرکات نمایشی زیبا و پیچیده، امرار معاش می کردند. آن ها فنون و آموزش های مذهبی شان را تنها به فرزندانشان آموزش می دادند. 2. گروه دوم، رهبران و افراد مذهبی بودند که با زندگی ساده و تغذیه از گیاهان بر سر زبان ها افتاده بودند. آن ها برای خود، تنها زندگی کردن در صومعه، دور بودن ار مسائل مادی، روزه گرفتن و تمرینات سخت و طاقت فرسای آموزش کونگ فو را انتخاب کردند. آن ها هر زمان و مکانی، متوجه فشار و ظلمی بر جامعه و یا فقیری می شدند، سریعا حاضر می شدند. سبک های کونگ فو ورزش رزمی کونگ فو برای اولین بار به واسطه اژدهای فیلم های رزمی، بروسلی به جهانیان عرضه شد و فیلم های کونگ فوی او آنقدر دست به دست چرخید که علاقه مندان خود را در گوشه کنار دنیا پیدا کرد. میتوان گفت که کونگ فو بیش از ده ها سبک را در خود جای داده است اما ما در این قسمت شما را با ده تا از کاربردی ترین سبک های کونگ فو آشنا می کنیم: کونگ فو شائولین سبک شناخته شده ای در چین و دیگر کشورهای جهان است. خاستگاه این سبک به معبد شائولینگ در کوهستان سونگ سن، استان هنان بر می گردد. این سبک از کونگ فو، ترکیبی از حکمت بودائی و اندیشه با کونگ فو و سبک های مربوط به آن است. مهارت های اولیه برای این سبک عبارتند از: پرش، غلتیدن، ضربه زدن و چندین حرکت دیگر. 2. تای چی چوان تای چی با سابقه ای بیش از صد سال در این کشور، ترکیبی از هنرهای رزمی مختلفی مانند تئوری سنتی یین، یانگ و بسیاری از سبک های دیگر است. کونگ فوکارهای این سبک برای افزایش قدرت بدنی خود از حرکات بسیار آرام استفاده می کنند. 3. وینگ چون چوان یکی از قدمی ترین سبک های کونگ فو، سبک وینگ چون چوان است، که در اوایل دهه 1700 از معبد شائولین سرچشمه گرفت و بواسطه اساتیدی چون ییپ من و بروسلی، توسعه یافت. این سبک از تکنیک های ساده و پرکاربرد در مبارزات استفاده می کند. از آنجا که اصل این سبک، سادگی است از تکنیک های پیچیده کمتر استفاده می کنند. 4. باگواژانگ این سبک در اوایل قرن نوزدهم توسط فردی به نام " دونگ های چون " ابداع شد. باگواژانگ یکی از سبک های ملایم و باطنی کونگ فو است که بر حرکات جسمی و تعامل ذهنی تمرکز دارد. 5. زینگ یی چوان از قدیمی ترین سبک ها به حساب می آید، توجه اصلی این سبک بر روی قدرت داخلی رزمی کار است. ویژگی های بارز این سبک، تهاجمی بودن، پر تحرک بودن حرکات و یادگیری مهارت های مبارزه ای غیر قابل پیش بینی است. 6. چوی لی فوت این سبک در دهه 1830 توسط شخصی به نام چن هنگ ایجاد شد. این سبک با ادغام کردن تکنیک های مختلف کونگ فو، بیشتر بر قدرت ذهنی و آرامش باطنی تاکید دارد. 7. باجی چوان ریشه این سبک را می توان در یکی از شهرهای چین، به نام کانگژو جست و جو کرد. این سبک بر تکنیک های انفجاری و کوتاه تمرکز می کند. این سبک با سیستم آموزش های نظامی رابطه نزدیکی دارد تا جایی که اکثرمحافظان سیاست مدارها آن را آموزش دیده اند. 8. مانتیس دعاگو سبک مانتیس دعاگو برای اولین بار توسط وانگ لنگ به وجود آمد. این سبک به خاطر شباهتش به خرک، مانتیس دعاگو نام گذاری شد. چابکی، سرعت عمل و حرکات دست و پا در این سبک بسیار مهم است. 9. نان چوان از این سبک با نام فنگ چوان نیز یاد می کنند. نان جوان ترکیبی از سبک های مختلف مانند بوکس شائولین جنوبی و تکنیک های ورزشی بوکس است. این سبک بر حرکات ساده ای مانند نمایش کوتاه با دست و حرکات پی در پی پا تمرکز می کند. 10. چانگ چوان این سبک جزء خانواده هنرهای رزمی بیرونی محسوب می شود و تمرکز آن بر روی ضربات طولانی مدت و تکنیک های موثر است. چانگ چوان که در مسابقات کونگ فو به نمایش در می آید، در این سال های اخیر شکل گرفته است. آموزش مقدماتی کونگ فو از مقدماتی تا پیشرفته هدف اصلی کونگ فو در زمان های دور، محافظت از خود و مقابله با مهاجمان بوده است. هنر رزمی کونگ فو به قواعد بودایی و تائویی ها مرتبط است به همین خاطر نقش فلسفه در آن بسیار پررنگ است. این رشته علاوه بر قابلین عملی که دارد برای بعضی از افراد جنبه سرگرمی نیز دارد اما چیزی که مطرح می شود آموزش کونگ فو و تکنیک هایش است. ما در این قسمت، آموزش کونگ فو را از مقدماتی تا پیشرفته و 3 گام اساسی آن را با تمام جزئیاتش به همراه تصویر به شما آموزش می دهیم. شما باید به این نکته توجه داشته باشید که تنها آموزش کونگ فو مهم نیست بلکه شما باید پشتکار و صبر نیز در تمرینات کونگ فو داشته باشید. 1. گام اول تمرین حرکات پا و طرز ایستادن    انتخاب مکان مناسب شما باید مکانی امن و خالی از مبلمان برای خود انتخاب و سپس از یک آیینه دیواری یا آیینه تمام قد برای دیدن خود در حین تمرین استفاده کنید. گرم کردن برای آنکه بدن شما به اصطلاح بیدار شود و آمادگی لازم را برای ورزش پیدا کند، ابتدا لازم  است خود را گرم کنید. برای گرم کردن بدن بهتر است، به مدت 5 دقیقه در اطراف خانه بدوید و برای آنکه خون در جریان بیفتد از حرکات پروانه استفاده کنید، با حرکات کشی، نرمی و انعطاف پذیری لازم را در بدن خود ایجاد کرده و در نهایت با حرکاتی مانند شنا، بدن خود را برای انجام فعالیت های سنگین آماده کنید. تجسم ایستادن پا اسبی در ذهن خود  در این حالت، مقابل آیینه قرار بگیرید و پاهایتان را به اندازه 3 تا 4 فوت باز کنید و باید سعی کنید در حالت اسکوات یا همان چمباتمه زدن قرار بگیرید، به نحوی که باسن شما بالاتر از زانوهایتان باشد. ستون فقرات خود را با خم کردن قسمت بالایی بالاتنه به سمت عقب، صاف نگه دارید. مطمئن شوید که میتوانید فاصله باسن تا سر خود را در آینه ببینید.   برای تمرین و ضربه زدن با مشت، باید به صورت پا اسبی بایستید و برای پایین کشاندن و پایدار کردن مرکز ثقل استفاده کنید، با راست نگه داشتن ستون فقرات خود، بدن و ماهیچه ها نیز با یکدیگر هماهنگ می شوند.   در آموزش کونگ فو باید بدانید که این کار مشکلی است و شما با 30 ثانیه تمرین کردن در مدت زمان 2-1 دقیقه، به این هدف می رسید. تمرین هر روزه پا اسبی، در تقویت عضلات مانند قسمت مرکزی بدن و پاها به شما کمک می کند.   تمرین ضربات پایه ای در حالت پا اسبی  یادگیری بهتر کونگ فو، زمانی اتفاق می افتد که تمرینات خود را از ساده ترین حرکات آغاز می کنید و تمام تمرکزتان بر روی فرم حرک است در این صورت سرعت شما برای حرکت بعدی به تدریج افزایش می باید تا جایی که بعد از مدت کوتاهی ، با سرعت و کاملا درست،آن را اجرا می کنید. این کار به افزایش استقامت و تعداد ضربات شما در هر تمرین کمک خواهد کرد.   نحوه استارت ضربه مشت مستقیم، یکی از پایه ای ترین حرکات، البته نه پایین ترین حرکت:      با قرار دادن انگشت شصت خود بر روی قسمت بیرونی انگشت اشاره، هر دو دست خود را مشت کنید، سپس مشتهای خود را به سمت عقب برده و در کنار باسن قرار دهید و درحالیکه انگشت شصتتان را به سمت بالا نگه داشته اید، آرنج خود را به سمت عقب بکشید و قفسه سینه را باز نگه دارید.   با یکی از مشتها ضربه بزنید، همانطور که دست خود را به سمت جلو می برید، باید آرنج خود را مستقیم به سمت عقب نگه دارید، سعی کنید مشت خود را به نحوی بچرخانید که انگشت شصت به سمت پایین قرار بگیرد. با همان شانه به سمت جلو حرکت کنید و شانه دیگر را به سمت عقب بگیرید و زمانی ضربه وارد می کنید، کنار خود را بچرخانید. شانه ها و دستهای شما باید در راستای هدف مورد نظر شما، یک خط مستقیم تشکیل دهند تا ضربات بهتری وارد کنند.   در این قسمت باید تلاش خود را بکنید تا حرکات گفته شده در قسمت بالا را به صورت بر عکس انجام دهید، به این صورت که دست هدایت شده به سمت عقب را، به سمت داخل بیاورید و مچ خود را بچرخانید به طوری که انگشت شصت دوباره به سمت بالا قرار گیرد و آرنج نیز همانطور که شما آن را به سمت عقب می برید، مستقیما پشت سر شما قرار بگیرد.   تنفس، در آموزش کونگ فو ضروری است، به این خاطر که در پیشرفت شما و انجام حرکات به صورت صحیح کمک می کند. شما باید بتوانید هم زمان با ضربه وارد کردن، نفس گیری هم انجام دهید.   برای آنکه مشت های قوی تری داشته باشید باید از تمام بدن خود استفاده کنید، با این ضربه تمامی ماهیچه های بدن شما کار می کنند و با سرعت بیشتری برای قوی تر شدن پیش می روید. تجسم حالت مبارزه ای  در برابر آئینه بایستید. و بدن خود را با زاویه ۴۵ درجه بچرخانید و سپس پای چپ و شانه چپ خود، به سمت جلو قرار دارند،  پای راست شما باید در سمت عقب و در سمت راست پای چپ شما قرار بگیرد. اگر شما راست دست هستید، این حالت برای شما وضعیتی طبیعی است، شما می توانید حالتی راحت به خود بگیرید ودقت داشته باشید که  پاهایتان را بیشتراز پهنای شانه از هم باز نکنید. دستهای تان را بالا بگیرید تا از سر تان محافظت کنید اما نباید وزنی روی پاهای شما اعمال شود.   مرحله بعد، شما باید عکس آن را اعمال کنید تا نحوه قرار پاها و ایستادن را به صورت سریع فرا بگیرید. یادگیری مشت زدن پایه ای      در حالی که دست های خود را مشت کرده اید، تلاش کنید تا با استفاده از دست چپ خود مشتی را به سمت جلو بزنید، در همین حین دست خود را باز کرده و شانه های خود را صاف نگه دارید. این ضربه اغلب «ضربه جب» نامیده می شود. همان طور که در بالاتر گفته شد، ابتدا بر روی فرم خود تمرکز کنید و سپس سرعت و قدرت ضربه را افزایش دهید. در مرحله بعدی سعی کنید با دست راست خود مشت را به سمت هدف وارد کنید. این ضربه «کراس» نامیده میشود به این دلیل که مشت راست شما باید بدن را «قطع» کند. پس از تکمیل این ضربه، با تکیه کردن بر روی توپی (قسمت گرد کف پا) در زیر انگشتان پنجه پای راست، جهت خود را تغییر دهید. برای سریع تر شدن فرایند آموزش کونگ فو لازم است که شما به فرم حرکات توجه داشته باشید و تمرینات مکرر، سرعت یادگیری و ضربات را افزایش دهید، در تمرینات خود از نحوه تنظیم آرنج، صاف بودن دست ها و قدرت گرفتن از مرکز بدن اطمینان حاصل کنید. یادگیری بلاک کردن      در جایگاه مبارزه خود فرد دیگری را هم تصور کنید که در همین ارتفاعی که شما قرار دارید و در روبروی شما ایستاده است و در حال مبارزه و روانه کردن مشت به سمت شما است، در حالی که بازوی شما کاملا باز است باید از نیروی قسمت مرکزی بدنتان برای حرکت آن به سمت چپ استفاده کنید و سپس آن را به دستی که ( بر اساس تجسم تان ) در حال مشت زدن به حریف است، بچسبانید و البته مشت را هم دفع کنید. این ضربات را اصطلاحا بلاک های داخلی و بیرونی نام گذاری می کنند. بلاک های داخلی بدن از قسمت خارجی بدن شما آغاز و بلاک های بیرونی، برعکس عمل می کنند. شما در آموزش کونگ فو باید در یادگیری بلاک ها کوشا باشید تا روند آموزش تان تند تر پیش برود. یادگیری لگد زدن پایه ای      مانند دیگر حرکت ها، ابتدا باید بر روی بدن خود تمرکز کنید تا نحوه صحیح این فرم را یاد بگیرید.در آموزش کونگ فو، لگدها در ابتدا ممکن است وحشت آور به نظر برسند، اما میتوان آن ها را به دو قسمت تقسیم کرد و هر یک را به صورت جداگانه ای تمرین کرد. یادگیری سریع ضربات و دیگر تکنیک های آموزش کونگ فو به این بستگی دارد که در یادگیری صحیح فرم خود و تمرینات کوشا باشید.شما می توانید به عنوان یک فرد مبتدی، با تمرین این تکنیک ها از موضع مبارزه خود، این کار را آغاز کنید.   برای هر ضربه با پا، زانوهای خود را تا قفسه سینه بالا بیاورید و تا جایی که می توانید آن را تا شانه خود بالا ببرید و این حرکت را تا جایی تمرین کنید که انعطاف پذیری شما افزایش پیدا کند. تمرین نگه داشتن زانو بر روی باسن را برای رسیدن به تعادل بهتر انجام دهید، در این نقطه، پای شما «آماده ضربه زدن» خواهد بود، این حرکت دارای تشابه زیادی با خم کردن آرنج و استفاده از مشت ها برای حفاظت از سر است.   اطمینان حاصل کنید که بعد از وارد کردن ضربه و قبل از پایین آوردن پاهای تان، زانوهای خود را به سمت قفسه سینه پایین آورده باشید.     تمرینات خود را به آهستگی و با حفظ فرم صحیح آن انجام دهید، سعی کنید هر موقعیت ضربه ای (بالا آوردن زانو؛ لگد به سمت بیرون، بالا آوردن زانو تا قفسه سینه) را به مدت چند ثانیه نگه دارید تا تصویر حرکت صحیح به مغز انتقال داده شود. شما اگر در آموزش کونگ فو به این شیوه تمرین کنید، به زودی این حرکات به طبیعت دوم شما تبدیل شده و لگدهای شما حالتی نرم و روان به خود خواهند گرفت.   تمرین موقعیت های چالش برانگیز بعد از حرفه ای شدن در انجام این حرکات، حرکت از یک موضع به موضع دیگر را تمرین کنید. حرکت از موضع مبارزه و در ادامه شروع موضع اسبی، به راحتی می توانید قدرت ضربه های خود را تقویت کنید. برای حرکت سریع موضع پااسبی، زانوی چپ خود را با زوایه ۹۰ درجه به سمت بالا آروده و آن را سریعا به سمت چپ خود بچرخانید، درحالی که پای چپ را به سمت داخل می کشید زانوی راست را خم کنید، بلافاصله پای چپ را به فاصله سه تا چهار فوت از پای راستتان قرار دهید و در موضع پا اسبی قرار بگیرید، به صورتی که هر دو پای شما به سمت جلو قرار گرفته باشند. استفاده از کیسه بوکس شما بعد از یادگیری موضع های فرعی و اصلی، باید بتوانید سریع تر حرکات و تکنیک ها را تمرین کنید. تمریناتی که برای بلا بردن سرعت خود می توانید انجام دهید، شامل این موارد است: سبک ایستادن روی گردی زیر پا و حرکت کردن به سمت اطراف در حین مشت زنی، لگد زدن، بلاک کردن هوا و یا کیسه بوکس ها. برای تمرینات بهتر، یک راند سه دقیقه ای از حرکات شدید و سپس یک توقف ۳ دقیقهای و پس از آن یک تکرار مجدد را در نظر بگیرید. گام دوم : تقویت مهارت های کونگ فو     انتخاب یک یار تمرینی، سریع ترین راه برای به چالش کشیدن خود و آماده شدن برای تمرینات طولانی تر است. یک یار تمرینی خوب با نگه داشتن بالشتک ها، به شما در وارد کردن ضربات حرفه ای و سریع تر کمک می کند، به این خاطر که شما به صورت آزادانه می توانید ترکیبی از ضربات مشت و لگد را به آن بزنید. افزایش استقامت برای آنکه بتوانید به استقامت لازم در تمرینات برسید راه های فراوانی وجود دارد اما بهترین راه حل در آموزش کونگ فو، ضربه زدن و ضربه خوردن است. تمرین با کیسه بوکس ها و ضربه زدن به آن ها به شرط حفظ فرم صیح، تمرین با پارتنر برای ضربات بلاک و فشار ضربات مشت به واسطه تمرین های مخصوص خود از بهترین راه های افزایش استقامت است. افزایش قدرت توانایی خودتان را برای کشیدن قدرت از زمین و انتقال آن به ضربات خود افزایش دهید. میزان نیرویی را که به همراه لگدهای خود، وارد می کنید باید افزایش دهید. شما نه تنها باید بر روی ماهیچه های شکمی خود تمرکز کنید (که تنها یک بخش از قسمت مرکزی بدن شماست) بلکه باید تلاش کنید بر روی کناره ها و پشت کمر خود نیز تمرکز داشته باشید. تمرینهای افزاینده مقاومت قسمت مرکزی بدن، عبارتند از: پلانک ها دراز و نشست به صورت معکوس کشیدن زانو تا قفسه سینه در حین آویزان شدن از میله بارفیکس و یا در حالت شنا   تقویت دست ها     در آموزش کونگ فو، برای تقویت دستان خود بهتر است از تمرینات پیچشی، شنا و حرکات ایستگاهی استفاده کنید تا برای گلاویز شدن با حریف، از کشش و تعادل بهتری برخوردار باشید. افزایش توانایی پاها در آموزش کونگ فو، باید به اندازه کافی پاهای قوی داشته باشید، به این منظور شما می توانید با داشتن یک برنامه روزانه و استفاده از وزنه های پا به آن برسید. تمریناتی که برای داشتن پاهای قوی می توان به حرکاتی مانند اسکات، اسکات های پرشی، پرش پنجه، پرش قورباغه ای و حرکت پله ای اشاره کرد. گام سوم: مطالعه کونگ فو     مطالعه استایل های مختلف شما برای آموزش بهتر کونگ فو علاوه بر مداومت بر تمرین ها، باید مطالعه ای هم در این زمینه داشته باشید. شما باید قادر باشید تکنیک ها را از یکدیگر جدا کنید، منشا و خاستگاه آن را بدانید. با دانستن فلسفه هر یک از تکنیک های کونگ فو، راحت تر می توانید حوزه خود را در این بخش مشخص کنید که کدامیک از این حیطه ها را در این ورزش می خواهید توسعه دهید.   جالب است بدانید که تمامی سبک های ورزش کونگ فو، بر اساس منطقه خود، از یکدیگر جدا می شوند. استایل های شمالی، تمرکزشان بر روی پا و حرکات آکروباتیک است و استایل های جنوبی بر تمرکزشان بر دست و گام برداشتن محکم است.   در رابطه با استایل های سخت و نرم، بخوانید و بدانید که در استال های نرم، بر حرکات رقیب بر علیه او تمرکز می کند و حرکات سخت به شما آموزش می دهد که در برابر نیروی برابر یا بیشتر از خودتان چگونه حاضر شوید.   آموزش آنلاین ببینید و هر کلیپی را چند بار مشاهده کنید، در تمامی کلیپ ها به تمامی حرکات پا، ضربات دست، موضع گیری، حرکات باسن، نحوه قدم برداشتن دقت کنید.   برای درک بهتر فلسفه آموزش کونگ فو و یادگیری فنون آن، بهتر است آن را با دیگر هنرهای رزمی مانند کاراته مقایسه کنید و به فرض مثال به حرکات تکنیک های چرخشی و حرکات مستقیم در هر دو ورزش دقت کنید.   تفاوت ورزش کونگ فو با دیگر هنرهای رزمی 1. تمرین های کونگ فو، همراه با فلسفه هستند، ماهیت این ورزش: ایجاد آرامش، جلوگیری از خشونت و خودخواهی است به این خاطر که طرز فکر بودائی ها بر این رشته بسیار تاثیر گذار است. 2. کونگ فو، یک سیستم ادراکی محسوب می شود به این خاطر که هر یک از تکنیک های کونگ فو، از چهار تکنیک هنرهای رزمی بهره برده اند. تکنیک هایی مانند: ضربات با مشت، ضربه با پا، قلاب، گرفتن و قفل کردن مفاصل. فرامین کونگ فو منشور اخلاقی کونگ فو در اوایل قرن شانزدهم، بر اساس اصول اخلاقی و روحی تشکیل شد که آن ها را این جا نام می بریم: .1.هنرجو باید بدون انقطاع تمرین کند 2. رزم باید فقط برای دفاع از خود به طور مشروح استفاده شود. 3.تمام استادان و بزرگسالان باید مورد ملاحظه و احترام قرار گیرند. 4.هنرجو باید در طول زندگی با هم دوره‌ای‌های خود دوست و مهربان باشد. 5.کونگ ‌فو کار در هنگام مسافرت باید از خود نمایی و نشان دادن قدرت خود به مردم عامی خودداری کند به طوری که حتی از مبارزه دوری کند. 6.کونگ ‌فو کار نباید پرخاشگر و اهل منازعه باشد. 7.از خوردن شراب و گوشت پرهیز کند. 8.افراط در تمایلات جنسی جایز نیست.  .9.کونگ‌ فو کار نباید عجولانه به هر کسی فنون خود را بیاموزد زیرا ممکن است باعث اذیت دیگران شود 10.کونگ فو کار باید از نقش تهاجم و حرص و اعمال تهدید آمیز دوری کند.

تمرین بدنی یا نرمش (به انگلیسی: physical exercise) هر نوع فعالیت بدنی است که آمادگی جسمانی، تندرستی و سلامت کلی را افزایش داده یا حفظ می‌کند. همچنین اصطلاحاً به آن ورزش نیز گفته می‌شود اما باید توجه داشت که با آن متفاوت است چراکه ورزش الزاماً با هدف خاصی در حین انجام آن صورت می‌گیرد. تمرین بدنی به دلایل مختلف از جمله تقویت عضلات و سیستم قلبی عروقی، کسب مهارت‌های تمرین بدنی، حفظ یا کاهش وزن و همچنین با هدف تفریح انجام می‌شود. تمرین بدنی منظم سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کند و به جلوگیری از بیماری‌های فراوانی مانند بیماری‌های قلبی و عروقی، دیابت نوع ۲ و چاقی مفرط کمک می‌کند. تمرین بدنی همچنین سلامت روانی را بهبود می‌بخشد، به جلوگیری از افسردگی کمک می‌کند و باعث حفظ و بهبود اعتماد به نفس مثبت می‌شود. تمرین بدنی حتی باعث خوش‌اندامی و افزایش جاذبه جنسی فرد می‌شود که خود در بهبودِ بیشتر اعتماد به نفس مؤثر است. چاقی در کودکی، یک نگرانی در حال رشد جهانی است حال آن که تمرین بدنی به کاهش برخی از اثرات چاقی دوران کودکی و بزرگسالی مرتبط است. با توجه به طیف گسترده مزایای ثابت شده تمرین بدنی، پزشکان اغلب آن را داروی «معجزه» یا «اعجاب‌آمیز» می‌نامند. در یک سخنرانی ویدویی آموزشی جدید ایونس به خوبی نشان داده‌است که بهترین کاری که ما می‌توانیم برای سلامتی مان انجام دهیم روزی نیم ساعت تمرین بدنی است. نرمش‌ها به‌طور کلی، بسته به تأثیر کلی که بر روی بدن انسان دارند به سه دسته طبقه‌بندی می‌شوند: نرمش‌های هوازی به هر گونه فعالیت بدنی گفته می‌شوند که از گروه‌های عضلانی بزرگ استفاده می‌کنند و باعث می‌شوند بدن شما اکسیژن بیشتری نسبت به زمانی که در حالت استراحت است مصرف کند. هدف از ورزش‌های هوازی افزایش استقامت قلبی و عروقی است. نمونه‌هایی از ورزش هوازی شامل دوچرخه سواری، شنا، پیاده‌روی تند، طناب زدن، قایقرانی، پیاده‌روی، بازی تنیس، آموزش مستمر و آموزش آهسته طولانی می‌باشد. نرمش‌های بی هوازی نیز همچنین آموزش قدرت یا مقاومت نامیده می‌شود و می‌تواند ماهیچه‌هایتان را سفت، قوی و نیرومند سازد، و همچنین قوت، تعادل و تناسب استخوان را بهبود بخشد. نمونه‌هایی از حرکات قدرتی عبارتند از: حرکت شنا، خیز و جهش، و حرکات مارپیچ دو طرفه با استفاده از دمبل‌ها می‌باشد. ورزش‌های بی‌هوازی نیز شامل آموزش وزن، آموزش کاربردی، آموزش خارج از مرکز، آموزش فاصله، دو سرعت و آموزش فاصله با شدت بالا(HIIT) قدرت عضلانی شما را در کوتاه مدت افزایش می‌دهد. نرمش‌های انعطاف‌پذیری عضلات شما را کشیده تر و طول آن را بیشتر می‌سازد. فعالیت‌ها یی از جمله فعالیت‌ها ی کششی به بهبود انعطاف‌پذیری مفاصل و و خمش‌پذیری عضلات کمک می‌کند. هدف بهبود دامنه حرکتی است که می‌تواند احتمال آسیب دیدگی را کاهش دهد. ورزش همچنین می‌تواند شامل آموزشی شود که بر دقت، چابکی، قدرت، سرعت تمرکز دارد. گاهی اوقات اصطلاحات' پویا ' و ' ایستا ' برای آن بکار می‌رود. [نیازمند منبع] ورزش‌های ' پویا ' مانند دوثابت، تمایل به تولید یک کاهش دهندهٔ فشار خون دیاستولیک در طی ورزش، با توجه به جریان خون بهبود یافته دارد. برعکس، ورزش ایستا (مانند وزنه‌برداری) می‌تواند باعث افزایش قابل توجهی از فشار سیستولیک (در طول ورزش) گردد. تمرین بدنی در حفظ آمادگی جسمانی مؤثر است و به حفظ وزن مناسب، ساختن و حفظ تراکم استخوان سالم، قدرت عضلانی و تحرک مفاصل، ارتقای فیزیولوژیکی تندرستی، کاهش ریسک جراحی و تقویت سیستم ایمنی بدن کمک مثبت می‌کند. تحقیقات رو به توسعه نشان داده‌است که بسیاری از فواید ورزش از طریق نقش عضلات اسکلتی به عنوان یک عضو غده درون‌ریز واسطه می‌شوند. بعبارتی، انقباض عضلات، مواد متعدد ی را تحت عنوان میوکین‌ها آزاد می‌سازد که رشد بافت جدید، ترمیم بافت، و کارکردهای ضد التهابی متعدد را گسترش می‌دهد، که به نوبه خود خطر ابتلا به بیماری‌های مختلف التهابی را کاهش می‌دهد. تمرین بدنی باعث کاهش سطح کورتیزول می‌شود، که عامل بسیاری از مشکلات سلامتی، اعم از جسمی و روانی است. انجام منظم تمرین بدنی‌های هوازی به جلوگیری یا درمان بیماری‌های مزمن جدی و تهدیدکننده زندگی کمک می‌کند، مانند فشار خون بالا، چاقی، بیماری‌های قلبی، دیابت نوع ۲، بی خوابی، و افسردگی. قند خون با تمرین بدنی استقامتی قبل از وعده غذایی بیشتر از همان تمرین بدنی بعد از وعده غذایی کاهش می‌یابد. بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، عامل ۱۷ درصد از بیماری‌های قلبی و دیابت، ۱۲ درصد از افت در افراد مسن، و ۱۰ درصد از سرطان سینه و سرطان روده بزرگ، عدم فعالیت جسمانی است. شواهدی وجود دارد که تمرین بدنی شدید که در آن مصرف اکسیژن بدن به ۹۰ تا ۹۵ درصد ماکزیمم می‌رسد، مفیدتر از تمرین بدنی متعادل است که ۴۰ تا ۷۰ درصد ماکزیمم اکسیژن جذب می‌شود. برخی از مطالعات نشان داده‌اند که تمرین بدنی شدید اجرا شده توسط افراد سالم می‌تواند پپتیدهای افیونی طبیعی (همان اندورفین، که همراه با انتقال دهنده‌های عصبی دیگر موجب شادی و سرخوشی ناشی از تمرین بدنی می‌شوند و نشان داده شده که اعتیادآور هستند) و همچنین تستوسترون و هورمون رشد را افزایش دهد، که این تأثیرات با تمرین بدنی متعادل به‌طور کامل به دست نمی‌آیند. تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که اناندمید ممکن است نقش بیشتری نسبت به اندروفین در «سرخوشی دویدن» داشته باشد. با این حال، تمرین در این شدت برای زمان‌های طولانی، یا بدون گرم کردن مناسب قبل و سرد کردن بعد از آن، می‌تواند به افزایش خطر آسیب جسمی و سایر عارضه‌های تمرین بیش از حد منجر شود. تمرین بدنی‌های هوازی و بی‌هوازی هر دو منجر به افزایش بهره‌وری مکانیکی قلب می‌شوند یا با افزایش حجم قلب (تمرین بدنی آئروبیک)، یا ضخامت میوکارد (تمرینات قدرتی). چنین تغییراتی به‌طور کلی مفید و سالم هستند اگر در پاسخ به تمرین بدنی رخ دهند. همه افراد به یک اندازه از تمرین بدنی بهره نمی‌برند. تنوع فوق‌العاده‌ای در پاسخ فردی به تمرین بدنی وجود دارد، که در آن اکثر افراد افزایش متوسط در استقامت ناشی از تمرین بدنی آئروبیک را می‌بینید، بعضی از افراد تا دو برابر جذب اکسیژن شان را افزایش می‌دهند، در حالی که برخی دیگر هرگز نمی‌توانند استقامت شان را ارتقا دهند. اما هایپرتروفی عضلانی ناشی از تمرینات مقاومتی عمدتاً توسط تستوسترون و رژیم غذایی تعیین می‌شود. این تنوع ژنتیکی در بهبود ناشی از تمرین، یکی از تفاوت‌های فیزیولوژیکی کلیدی بین تمرین بدنیکاران نخبه و جمعیت عادی است. مطالعات نشان داده‌اند که تمرین بدنی در میانسالی منجر به توانایی‌های فیزیکی بهتر در مراحل بعدی زندگی می‌شود. تأثیرات جسمی سیستم قلبی عروقی اثرات مفید تمرین بدنی بر سیستم قلبی عروقی به خوبی مستندسازی شده‌اند. رابطه مستقیمی بین عدم فعالیت فیزیکی و مرگ و میر قلبی عروقی وجود دارد، و عدم فعالیت فیزیکی یک ریسک فاکتور مستقل در پیشرفت بیماری عروق کرونر است. رابطهٔ میزان-پاسخ مستقیمی بین مقدار تمرین بدنی انجام شده از حدود ۷۰۰ تا ۲۰۰۰ کیلو کالری انرژی مصرفی در هفته و تمام علل مرگ و میر و مرگ و میر بیماری‌های قلبی عروقی در جمعیت میانسال و مسن وجود دارد. بیشترین پتانسیل برای کاهش مرگ و میر در غیر فعالانی است که در حد متوسط فعال می‌شوند. بیشترین تأثیرات مفید فعالیت بدنی بر مرگ و میر بیماری‌های قلبی عروقی را می‌توان از طریق فعالیت متعادل (۴۰ تا ۶۰ درصد از جذب اکسیژن حداکثر بسته به سن) به دست آورد. افرادی که رفتار خود را پس از آنفارکتوس میوکارد تغییر دهند تا شامل تمرین بدنی منظم باشد، شانس بیشتری برای زنده ماندن داراند … افرادی که بی تحرک باقی می‌مانند بالاترین شانس خطر برای کلیه علل مرگ و میر و مرگ و میر از بیماری‌های قلبی عروقی را دارند.[۱] سیستم ایمنی اگرچه صدها مطالعه در مورد تمرین بدنی و سیستم ایمنی بدن انجام شده‌است، شواهد اندکی بر رابطهٔ آن با بیماری وجود دارد. شواهد اپیدمیولوژیک نشان می‌دهد که تمرین بدنی با شدت متوسط اثرات مفیدی بر سیستم ایمنی انسان دارد؛ اثری که در یک منحنی J مدل می‌شود. تمرین بدنی متعادل منجر به ۲۹ درصد کاهش بروز عفونت دستگاه تنفسی فوقانی می‌شود، اما یک بررسی روی دوندگان ماراتن نشان داده‌است که تمرین بدنی طولانی و با شدت بالای آن‌ها با افزایش خطر بروز عفونت همراه بوده؛ با این حال، مطالعه دیگری این اثر را پیدا نکرده. عملکرد سلول‌های ایمنی به دنبال جلسات تمرین بدنی طولانی مدت و با شدت زیاد مختل می‌گردد و برخی از مطالعات نشان داده‌اند که تمرین بدنیکاران در معرض خطر بالاتری برای عفونت هستند. سیستم‌های ایمنی تمرین بدنیکاران و افراد عادی به‌طور کلی مشابه است. تمرین بدنیکاران ممکن است مختصراً از نظر تعداد سلول‌های قاتل طبیعی و عملیات کیتولیتیک برتری داشته باشند اما این برتری بعید است که از نظر بالینی چشمگیر باشد. همچنین مشاهده شده که ویتامین C با شیوع کم‌تر عفونت دستگاه تنفسی فوقانی در دوندگان ماراتن همراه است. شخص‌های زیستی التهاب مانند پروتئین سی-واکنشی، که با بیماری‌های مزمن در ارتباط اند، در افراد فعال نسبت به افراد بی تحرک کاهش می‌یابد، و تأثیرات مثبت تمرین بدنی ممکن است به علت اثرات ضد التهابی آن باشد. افول در سیستم ایمنی بدن به دنبال حملات حاد تمرین بدنی ممکن است یکی از مکانیزم‌های این اثر ضد التهابی باشد.[۲] عملکرد مغز یک بررسی در سال ۲۰۰۸ از درمان‌های غنی‌سازی شناختی (استراتژی‌های کاهش سرعت یا معکوس کردن زوال شناختی) به این نتیجه رسید که «فعالیت بدنی، و به ویژه تمرین بدنی‌های هوازی، عملکرد شناختی را در میانسال ان افزایش می‌دهد». در موش، تمرین بدنی باعث بهبود کارکرد شناختی از طریق بهبود یادگیری فضایی وابسته به هیپوکامپ، و افزایش شکل‌پذیری سیناپسی و نوروگنسیس است. علاوه بر این، نشان داده شده‌است که فعالیت‌های بدنی محافظ سلول‌ها در مقابل تحلیل عصبی و بیماری‌های عصبی عضلانی است. به عنوان مثال، خطر ابتلا به زوال عقل را کاهش می‌دهد. علاوه بر این، شواهد داستان گونه نشان می‌دهد که تمرین بدنی منظم ممکن است آسیب‌های مغزی ناشی از الکل معکوس است. احتمالات متعددی برای اینکه چرا تمرین بدنی برای مغز مفید است وجود دارد. نمونه‌هایی به شرح زیر هستند: افزایش جریان خون و اکسیژن به مغز افزایش فاکتورهای رشد است که کمک به ایجاد سلول‌های عصبی جدید و ترویج شکل‌پذیری سیناپسی افزایش مواد شیمیایی در مغز که به قوه شناخت کمک می‌کند، مثل دوپامین، گلوتامات، نوراپی نفرین و سروتونین فعالیت بدنی، همچنین تأثیرات سودمند دیگر مربوط به قوه شناخت دارد چرا که سطح فاکتورهای رشد عصبی را افزایش می‌دهد، که خود از بقا و رشد تعدادی از سلول‌های نورونی حمایت می‌کند.[۳] تأثیرات روانی رابطه تمرین بدنی و سلامت عمدتاً در مورد تأثیر آن بر بیماری‌ها از جمله بیماری‌های عروق کرونر قلب، چاقی و دیابت مورد بررسی قرار گرفته شده‌است. با این حال، هزینه بسیار بالای نسبت داده شده به اختلالات روانی موجب شده که در سال‌های اخیر تحقیقات در زمینه نقش تمرین بدنی در درمان بهداشت روان، و در بهبود سلامت روانی جمعیت عمومی افزایش یابد.[۱] افسردگی شماری از عوامل ممکن است باعث افسردگی شود از جمله اضافه وزن، کمبود اعتماد به نفس، استرس، و اضطراب است. اندورفین‌ها به عنوان یک مسکن طبیعی و داروی ضد افسردگی در بدن عمل می‌کنند. اندورفین مدت طولانی است که به عنوان مسئول آنچه که به عنوان «سرخوشی دویدن» شناخته شده در نظر گرفته می‌شود، احساس سرخوشی که فرد از فشارها و اعمال شدید فیزیکی به دست میاورد. با این حال، تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که آناندامید احتمالاً نقش بیشتری نسبت به اندروفین در «سرخوشی دویدن» بازی می‌کند. هنگامی که یک فرد تمرین می‌کند، سطح گردش سروتونین و اندروفین هر دو افزایش می‌یابد. این افزایش حتی چند روز بعد از قطع تمرین بدنی حفظ می‌شود، که احتمالاً باعث بهبود در خلق، افزایش اعتماد به نفس، و کنترل وزن می‌شود. تمرین بدنی به تنهایی یکی از روش‌های ممکن برای پیشگیری یا درمان اشکال خفیف افسردگی است. تحقیقات همچنین نشان داده‌است که تمرین بدنی وقتی در حضور افراد دیگر (آشنا یا غریبه) انجام می‌شود، در کاهش استرس مؤثرتر از تمرین بدنی انفرادی است.[۱][۴] خواب ویرایش یک بررسی در ۲۰۱۰ از تحقیقات منتشر شده علمی نشان داد که تمرین بدنی به‌طور کلی عامل بهبود خواب برای اکثر مردم است، و به اختلالات خواب مثل بی خوابی کمک می‌کند. شیوع شکایات مربوط به خواب و اثر بخشی محدود درمان‌های دارویی تمرین بدنی را یک جایگزین مناسب می‌کند که هم ارزان قیمت است و هم دارای تأثیرات مثبت بر سیستم‌های بهداشتی متعدد به‌طور هم‌زمان می‌باشد. زمان مطلوب برای تمرین بدنی ممکن است ۴ تا ۸ ساعت قبل از خواب باشد، گرچه تمرین بدنی در هر زمان از روز مفید است، احتمالاً به استثنای تمرین بدنی‌های سنگین انجام گرفته شده اندکی قبل از زمان خواب، که ممکن است خواب را برهم زند. در هر صورت، شواهد کافی برای نتیجه‌گیری دقیق در مورد رابطه بین تمرین بدنی و خواب موجود نیست.[۵]

همه چیز درباره هنرهای رزمی ترکیبی یا همان ام ام ای (MMA) مجموعه: تاریخچه رشته های ورزشی  هنرهای رزمی ترکیبی   MMA یا هنرهای رزمی ترکیبی چه ورزشی است؟ در این مقاله از بیتوته درباره رشته هنرهای رزمی ترکیبی یا MMA  صحبت می‌کنیم، یک مجموعهٔ تکنیک‌های رزمی که عناصر مختلفی از هنرهای رزمی مختلف را ترکیب می‌کند، از جمله کاراته، جودو، و تکواندو. هنرهای رزمی ترکیبی یک ورزش رزمی پربرخورد است که به ورزشکاران اجازه می‌دهد تا در سطوح بالا و با استفاده از انواع تکنیک‌های مبارزه مانند مبارزه‌ی ایستاده، کوبیدن حریف و مبارزه‌ی زمینی به رقابت بپردازند. این ورزش در چند سال اخیر رشد چشمگیری داشته است و مانند بمبی در سرتاسر دنیا سر و صدا کرده است. اما اینکه MMA واقعا چیست، موضوعی است که در این مقاله به آن پرداخته می‌شود.   ورزش هنرهای رزمی ترکیبی یا Mixed Martial Arts (MMA) به عنوان یک رزمی کامل شناخته می‌شود که در آن مبارزان از انواع مختلفی از تکنیک‌ها استفاده می‌کنند.   ام ام ای چیست؟ MMA یا هنرهای رزمی ترکیبی، نسخه‌ای کوتاه‌تر از هنرهای رزمی ترکیبی است که از مجموعه‌ای از هنرهای رزمی مختلف تشکیل شده است، شامل تکنیک‌های گریپلینگ، ضربه زدن و دفاع شخصی می‌شود.   افرادی که در مسابقات MMA شرکت می‌کنند، خود تصمیم می‌گیرند که از کدام رشته‌های رزمی برای تمرین استفاده کنند.   هر فرد به دلیل خاصی ورزش رزمی ترکیبی را انتخاب می‌کند. برای مثال، اگر تمرکز ورزشکار بر روی مبارزه‌ی زمینی در MMA باشد، ممکن است بیشتر تمرکز خود را بر روی جوجیتسو برزیلی قرار دهد، در حالی که فرد دیگر ممکن است ورزش کشتی را انتخاب کند.   تعداد ورزشکاران MMA بسیار زیاد است و از متنوعیت هنرهای رزمی ترکیبی برخوردارند. اما برخی دیگر ممکن است علاقه‌مند به هنرهای رزمی سنتی باشند.     مبارزه MMA چیست   مبارزه MMA چیست؟ مبارزات MMA یک رشته ورزشی است که تمام جنبه‌های مختلف مبارزه را یکجا دارد. در این ورزش، مبارزه توسط داور و هیات داوران کنترل و رهبری می‌شود و بر خلاف تصور اشتباهی که وجود دارد، MMA ورزشی بی‌قانون نیست.    ات مبارزان باید هم در مبارزه ایستاده و هم در مبارزه زمینی مهارت کافی داشته باشند. آن‌ها باید در هر دو محیط به اندازه کافی ماهر باشند، زیرا MMA ترکیبی از سایر ورزش‌های رزمی است.   مبارزه در MMA زمانی به پایان می‌رسد که یکی از دو شرکت‌کننده به ناک‌اوت برسد یا زمان مسابقه تمام شود. اگر زمان مسابقه به پایان برسد، داوران تصمیم می‌گیرند که کدامیک از مبارزان برنده باشد. همچنین، اگر یکی از مبارزان قوانین MMA را نقض کند، ممکن است رد صلاحیت شود و بازنده اعلام شود.   MMA روشی عالی برای تمرین همه ورزش‌های رزمی به طور همزمان است. سازمان برگزارکننده مسابقات MMA، یو اف سی UFC است که هر ساله قوانین مسابقه توسط آن تعیین می‌شود.   مبارز MMA چه کسی است؟ مبارزان MMA را می‌توان فردی دانست که در حال تمرین و شرکت در مسابقات MMA (هنرهای رزمی ترکیبی) است.   همانطور که می‌دانید، MMA یک شکل از مبارزه نامنظم است که در آن می‌توانید ورزش‌های رزمی مختلف را به بهترین شکل ممکن ترکیب کنید.   MMA شامل تمام اشکال مبارزه است، از جمله ضربات مشتی، لگد زدن، کوبیدن حریف به زمین و مبارزه زمینی. اگر به یک ورزشگاه حرفه‌ای MMA بروید، با تمرینات بیشتر آشنا خواهید شد و افراد زیادی را مشاهده می‌کنید که در حال تمرین انواع ورزش‌های رزمی هستند.   علاوه بر این، می‌توانید هر کدام از ورزش‌های رزمی را که دوست دارید انتخاب کنید و مهارت خود را در یکی از آنها تقویت کنید.   جوجیتسو برزیلی واقعاً در بین مبارزان MMA محبوب است، زیرا بهترین گزینه برای مبارزات زمینی است و ورزشکاران MMA با تسلط بر آن می‌توانند برنده مبارزه باشند. اشاره به اهمیت و نقش جوجیتسو در یادگیری MMA در نوشته، نشان از اهمیت این رشته در آموزش و تقویت مهارت‌های مبارزه در MMA دارد.     قوانین ورزش ام ام ای   قوانین ورزش ام ام ای مسابقات این ورزش با قوانین کمتری نسبت به دیگر رزمی‌ها برگزار می‌شود و مبارزان در آن می‌توانند به طور آزاد فنون رزمی را اجرا کنند. این مسابقات معمولاً در یک رینگ هشت ضلعی با دیواره‌های فلزی برگزار می‌شوند. به دلیل این آزادی بیشتر، خشونت در مسابقات MMA نیز بیشتر است.   قوانین کلی ورزش ام ام ای  در مسابقه‌ای که در سال ۱۹۵۱ در برزیل برگزار شد، ماساهیکو کیمورا، یک جودوکار ژاپنی، با هلیو گریسی، بنیان‌گذار جوجیتسو برزیلی، روبرو شد. این مسابقه به عنوان یکی از نخستین مبارزات معروف هنرهای رزمی ترکیبی شناخته می‌شود.   در این مبارزه، حمله به بیضه، فروکردن انگشت در چشم، فروکردن انگشت به هرکدام از منافذ بدن، ضربه زدن به قسمت گلو، ضربه زدن به مهره‌های پشت گردن و کمر، نیشگون گرفتن، و همچنین با پا ضربه زدن به حریفی که بیهوش یا به زمین افتاده است، به عنوان خطاهای محسوب می‌شدند.   مکمل‌های MMA برای حرفه‌ای شدن در هنرهای رزمی ترکیبی، می‌توان از رشته‌های دیگر رزمی بهره برد. بهترین رشته‌های مکمل برای MMA عبارتند از: - بوکس: برای بهبود ضربات مشت، تکنیک‌های گارد و دفاع، و یادگیری نحوهٔ جا خالی دادن. - تکواندو: برای بهبود ضربات سریع و متنوع با استفاده از پاها. - موای تای: برای آموزش ضربات آرنج و زانو. - جودو: برای یادگیری فنون پرتابی و کنترل حرکت در فاصله نزدیک. - جوجیتسو برزیلی: برای آموزش فنون خاکی، قفل مفاصل و فنون خفه کردن. - ساندا: برای تقویت توانایی در ترکیب کردن فنون کشتی و ضربات دست و پا.    مکمل‌های MMA   پیشینه MMA یک رزمی‌کار چینی در حال آماده‌سازی برای پرتاب حریف خود در یک مسابقه لی‌تای در چین باستان است.   رقابت‌های هنرهای رزمی ترکیبی به عنوان یک رویداد جدید در عرصه رزمی‌ها شناخته می‌شوند، اما با نگاهی به گذشته، می‌توان تأثیرات وال تودو که از سال ۱۹۲۰ در برزیل برگزار می‌شد و پانکریشن را که نقشی مهم در این زمینه داشت، در ریشه‌های هنرهای رزمی ترکیبی مشاهده کرد.   در دهه‌های ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۰، تفکر ترکیبی رشته‌های مختلف رزمی به ویژه به تأثیر بروس لی بر مبارزات توجه زیادی جلب کرد. او با ایده‌آل‌گرایی بود که یک مبارز برتر نیازمند گسترش و ترکیب مهارت‌های مختلف رزمی است و باید بتواند در هر استایلی مبارزه کند. این نگرش بعدها توسط دانا وایت، بنیان‌گذار اوآی‌اف، به عملیات عملی درآمد و تبدیل به مبارزات هنرهای رزمی ترکیبی شد.   هنرهای رزمی ترکیبی به عنوان یک رویداد نوین در سال ۱۹۹۳ با برگزاری مسابقات یواف‌سی در ایالات متحده و پس از آن، مسابقات پراید اف‌سی در ژاپن به وجود آمد. از آن زمان تا به حال، این مسابقات با تغییرات قوانین به منظور معرفی هنرهای رزمی ترکیبی به عنوان یک ورزش به جامعه، ادامه یافته است. امروزه، هنرهای رزمی ترکیبی به عنوان یک ورزش جهانی شناخته می‌شود و در سراسر جهان مورد توجه و علاقه قرار دارد، به ویژه در ایالات متحده و ژاپن.   اما باید به یاد داشت که MMA به اندازه‌ای ورزش بی‌نظم و بی‌قانون نیست. در واقع، برخی حرکات در این ورزش ترکیبی وجود دارند که اجرای آنها مجاز نیست و باعث خطا می‌شود.   به عنوان مثال، در ورزش‌هایی مانند کراو ماگا و وینگ چون، تکنیک‌هایی وجود دارند که در MMA ممنوع هستند. بنابراین، اگر ورزش رزمی اصلی شما یکی از این دو ورزش باشد، باید به یاد داشته باشید که ممکن است نتوانید تمام تکنیک‌های آن را در MMA به کار ببرید.   با این حال، انتخاب در اختیار شماست. می‌توانید این ورزش‌ها را به عنوان ورزش رزمی اولیه خود انتخاب کنید و فقط برخی از تکنیک‌ها را در MMA استفاده کنید، یا می‌توانید جوجیتسو برزیلی یاد بگیرید و بدون نگرانی از تکنیک‌های آن، در مسابقات MMA شرکت کنید.    پیشینه MMA   سوالات متداول درباره هنرهای رزمی ترکیبی یا MMA    1. آیا MMA ورزش گرانی است؟ هزینه‌ها بسته به باشگاهی که در آن ثبت‌نام می‌کنید، تعداد جلسات تمرین، احتیاج به مربی خصوصی یا گروهی، و همچنین تجهیزات اولیه مورد نیاز برای شروع دوره ممکن است متفاوت باشد. برخی باشگاه‌ها و مربیان ممکن است هزینه‌های بیشتری داشته باشند، در حالی که دیگران ممکن است گزینه‌های مناسبی برای هزینه‌های کمتر را ارائه دهند.   2. MMA مخفف چیست؟ MMA مخفف Mixed Martial Arts است. این ورزش به شکلی است که تمرین‌کنندگان در سبک‌های مختلف مبارزه فعالیت می‌کنند و می‌توانند هنرهای رزمی مختلفی را به سبک مبارزه خود اضافه کنند. برای موفقیت در MMA، شما باید به یک یا چندین ورزش رزمی مسلط باشید تا بتوانید بر حریف خود مسلط شوید. MMA محبوب است زیرا ورزشکاران از آزادی عمل بیشتری در مبارزه برخوردار هستند و قوانین سخت‌گیرانه کمتری بر آن حاکم است، همچنین برای آموزش دفاع شخصی نیز مناسب است.   سخن پایانی: ورزشکاران MMA اغلب به عنوان قوی‌ترین و تکنیکی‌ترین ورزشکاران شناخته می‌شوند زیرا معمولاً از هر رشته ورزشی رزمی چند تکنیک بلد هستند. هر چه تسلط ورزشکار بر ورزش‌های رزمی بیشتر باشد، در MMA موفق‌تر خواهد بود.

ووشو از دسته ورزش های گروهی رزمی و زیر مجموعه کونگ فو است. مهد رشد این ورزش، کشور چین است. ووشو سرچشمه تمام رشته های ورزشی رزمی است.ووشو در شیوه ها و سبک های مختلفی تعریف شده است که هر کدام تکنیک ها، تاکتیک ها و قواعد خاص خود را دارند.  تفاوت سبک ها در واقع موجب تنوع در شیوه های مبارزه شده است؛ اما به طور کلی فلسفه آن طی 5000 سال پیشرفت تغییر نکرده است. ورزش ووشو فقط مفهوم حمله کردن و دفاع کردن را در بر نمی گیرد، بلکه برای رشد و پرورش بدن، ذهن و روح انجام می شود.  ووشو از دو واژه وو (wu) و شو (shu) تشکیل شده است.وو در زبان چینی به صورت دو نویسه zhi به معنی دست کشیدن و Ge که نوعی سلاح جنگی قدیمی است، نوشته می شود. نویسه wu در واقع از دست کشیدن از مبارزه و صلح می گوید؛ بنابراین ووشو علاوه بر تقویت سلامت بدن یک نوع تمرین برای ذهن و توجه به ارزش های اخلاقی است.  برخلاف کونگ فو که هنوز بر سبک سنتی باقی مانده است، ووشو تغییرات زیادی کرده است. تغییراتی مانند دویدن روی دیوار و وارو زدن، چرخش 720 درجه حین حرکت تورنادو و پروانه چرخشی. ووشو ابتدایی بر جا به جایی و پریدن با کمر صاف و بازوهای باز و بلند شدن از حالت دولا به کمک کف دست و بازو تاکید دارد.همچنین پرش با پای صاف مانند پرش کششی از روبرو و کنار و پرش هلالی رو به داخل و رو به بیرون. افراد با استعداد پس از شش ماه می توانند پرش پروانه را یاد بگیرند. چنانچه در بخش ورزش و تناسب اندام نمناک اشاره شده است ووشو یک ورزش درونی و بیرونی برای ذهن و بدن است و فرد را از نظر بدنی و روانی برای مبارزه آماده می کند. جنگ، مبارزه، زد و خورد، تمرین و حرکات موزون.  بدن باید نیروی کافی برای تمرینات روزانه ای مانند دویدن و وزنه برداری را داشته باشد.این یک قانون نیست، اما برای ارتقاء به سطوح بالاتر تناسب اندام ملاک است. انجام هرگونه تمرین مقابل مقاومت بیشینه بدن، قدرت بیشینه نام دارد.این سطح برای ووشوکاران بسیار حائز اهمیت است، آن ها باید بیشینه قدرت بدن خود را تا حد امکان بالا ببرند. برای این کار ووشوکاران باید تمرینات مشخصی را در ست های مختلف انجام دهند.هر ست باید 3 تا 7 مرتبه انجام شود و سختی تمرین باید از کم به متوسط و زیاد تغییر کند.  برای افزایش قدرت بیشینه تمرین ها باید با حداکثر سرعت انجام شوند.قدرت بیشینه به سه بخش تقسیم می شود: قدرت شروع:شامل پرورش عضلات برای مرحله شروع مبارزه است.  2- قدرت سرعت:شامل توانایی یک فرد در کاهش مقاومت بدن با بیشترین سرعت است.  3- سرعت قدرت:توانایی رسیدن به بیشترین مقاومت با بیشترین سرعت که با نام نیرو نیز شناخته می شود.  در ووشو برای جا به جایی صحیح، باید بدنی منعطف و قوی داشته باشید و توانایی انجام پرش، پشتک و وارو را نیز داشته باشید. ایستادن اسب این یک نوع ایستادن مبتدی است که به تعادل و انجام حرکات پیچیده دیگر کمک می کند. ابتدا پاهای خود را به اندازه عرض شانه باز کنید.زانوهای خود را خم کنید طوری که انگار می خواهید اسب سواری کنید.بالاتنه خود را کاملا صاف نگه دارید.  ایستادن قوسی در حالت لانژ روبرو بایستید، یک پا را جلوی پای دیگر در یک خط قرار دهید، پای پشتی را به آرامی وارونه کنید به طوری که انگشتان رو به بیرون قرار گیرند. هردو پاشنه باید روی زمین قرار داشته باشند. زانوی پای جلو را 90 درجه خم کنید و پای پشتی را بکشید. بالاتنه را صاف نگه دارید و به روبرو نگاه کنید.  ایستادن راحت پای راست را به صورت ضربدر روی پای چپ قرار دهید. روی زانوی پای چپ خود بنشینید و دقت کنید که هیچ فضای بین دو پا نباشد. سعی کنید تعادل خود را حفظ کنید. پاشنه پای چپ را از زمین جدا کنید. بالاتنه و چانه خود را صاف نگه دارید.دست خود را مشت کنید و روی ران قرار دهید. آرنجتان را رو به داخل و مچ هایتان را رو به بالا قرار دهید.  پرش از پهلو صاف بایستید و دست ها و مچ هایتان را صاف نگه دارید. آرنج هایتان را نزدیک به بدن نگه دارید. یک پا را پشت پای دیگر قرار دهید. کمی زانو بزنید تا نیروی بیشتری برای پریدن داشته باشید.پای جلویی را تکیه گاه قرار دهید و با پای پشتی تا جایی که می توانید با قدرت بپرید.  پرش تند صاف بایستید و دست راست خود را جلو نگه دارید ،به طوری که انگشتانتان صاف باشند.دست چپ خود را گره کنید و روی ران قرار دهید به طوری که مچ هایتان رو به بالا باشند.پای چپتان را کمی جلوتر از پای راست قرار دهید و زانو پای راستتان را بالا بیاورید. حرکات مهم در ورزش ووشو   حرکات ابتدایی در ورزش ووشو حالت دست در ووشو حالات مختلفی برای دست وجود دارد: قلاب کردن، کف دست، مشت کردن  قلاب کردن تمام انگشت ها را کنار یکدیگر قرار دهید و مچ دست را رو به پایین خم کنید؛ دقت کنید که انگشتان نباید خم شوند.  کف دست همه انگشتان را خم کنید و با آن ها شکل V بسازید.  مشت کردن همه انگشتان محکم کنار هم قرار گیرند و انگشت شست به حالت ضربدر روی بقیه انگشتان.  حالت ایستادن پیش از مبارزه پاهایتان را به اندازه عرض شانه باز کنید، بدن را صاف نگه دارید و در یک حالت عادی بایستید.  تمرین جا به جایی باید به حالت انگشتان، ران و شانه ها دقت کنید؛ دست هایتان باید راحت جا به جا شوند.دست ها را روبروی خود قرار دهید و به صورت چپ راست و بالا پایین در یک مدار دایره ای حرکت دهید. این تمرین ذهن و بدن را با هم آرام می کند، دست ها و پاها باید صاف باشند و هنگام حرکت دست ها باید در خلاف جهت یکدیگر حرکت کنند.با کمک انگشتان و پاشنه پا بدن را رو به جلو جا به جا کنید.همزمان که این کار را می کنید دستانتان را هم جلوی شکم، در یک مدار دایره ای بالا و پایین کنید. ورزش ووشو چیست و به چه معنیست؟  سبک های ورزش ووشو چنانچه در بخش ورزش و تناسب اندام نمناک گفته شده است سه سبک اصلی ورزش پرهیجان ووشو تای چی ، چانگ چوان و نان چوان هستند که درمسابقات بین المللی فرمهای استاندارد وحرفه ای از این سبکها اجرا می شود. تای چی چوان سبکی است که بر پایه انرژی چی بنا شده است و به در واقع تقویت بدن هم از لحاظ جسمی و هم روحی پرداخته است. در این سبک حرکات آرام همراه باتنفس اصولی انرژی بدن را نظم بخشیده و تنظیم می کند. چانگ چوان در واقع شامل سبک های شمالی کونگ فو است و در تعریف این سبک باید گفت واژه چانگ چوان به معنای مشت بلند است. در توضیح جزئیات این سبک گفتنی است در این سبک از حرکات با دستان و پاهای کشیده و حرکات زیبای آکروباتیک استفاده می شود. نان چوان سبک بعدی نان چوان شامل سبک های جنوبی کونگ فو است و بیشترحرکات آن انفجاری و باسرعت است که نشان دهنده ی درگیریهای نزدیک است.

کلیه اسامی و نام های کونگ فو توآ بدن و قسمتهاید مختلف ان تن و یا بدن ویا جسم...........................................ایچ روح و روان.......................................................نورما زن ماده یا مونث..........................................آن سه ما مرد یا مذکر.....................................................در باتو سر............................................................بودن تو دست...........................................................این تو پا............................................(کی تو) کی یستی تو سینه...........................................................تومن تو پهلو.............................................................یارماتو پشت......................................................اوسای تو   استقرار ها   استقرار از روبه رو......................................ایدون ما استقرار از پهلو..............................................تاج ما استقرار از پشت....................................... ایداث تو ایستادن در کونگ فو......................................ایده ما ایستادن پا گشاد............................................باب تو ایستادن پاگشاد نیمه رو به رو.............................الهام تو ایستادن از پهلو با زاویه 90 درجه.........................اجیر تو ایستادن معمولی و آزاد................................انجاس تو ایستادن رسمی و فکری....................................امیرتو ایستادن متمایل به بغل................................اهوراما تو ایستادن پا گربه ای........................................سرماتو ایستادن پا لک لکی.......................................اوک تو ایستادن پا قلابی...........................................بحث تو   اصطلاحات و احترام ها   سوگند......................................................سن سه رو   سوگند چشم وسوگند نگاه..................................تاکیون ما   استاد تعلیم.....................................................یارومه   سلام و درود.......................................................توآ   جمع شدن شاگردان کونگ فو توآ..............باتو کونگ فو کای   جمع شدن شاگردان ونشستن انها...........با تو کونگ فو کای ذنای   جمع شدن شاگردان وایستادن انها....با تو کونگ فو کار کامی سمای   برگشتن شاگردان به جای تمرین............دریا تو کونگ فو کای   برگشتن شاگردان به جای تمرین ونشستن.دریا تو کونگ فو کار ذنای   برگشتن شاگردان به جای تمرین و ایستادن....دریا تو کونگ فو کای کا می سمای   نرمش بدن...................................................امرتو   نرمش فکر................................................ ایجاد تو   اخطار یا توجه...................................................طی   حرکات بدن   قدم برداشتن به جلو..................................ایرمان نا تو قدم برداشتن به عقب......................................اسیر تو قدم برداشتن به پهلو......................................بائس تو چرخش به عقب......................................... انارت تو سر خوردن با جهش و کشش به جلو......................تورات سر خوردن با جهش و کشش به عقب.....................همه تو سر خوردن با جهش و کشش به پهلو.....................فران تو     حرکات دست   تکنیکها و ضربات مستقیم دست........................... ماتا دور نحو بستن مشت...............................................اتم تو ضربه پیش مشت..............................................ما تو ضربه دو مشتی............................................آنخازما عکس العمل دست......................................هفتی ما تو مشت واژگونه.................................................کارما نوک پنجه ها..................................................نپتون پنجه بسته یا کف گرگی...................................خرد خطا ضربه نوک انگشتی........................................مبداء تو ضربه دو انگشتی..........................................تار ما تو لبه کنار دست................................................کیان زا لبه کنار مشت بسته............................................زوره کف داخل دست..................................................زوتر پشت مشت.......................................................آثار آرنج...............................................................هوتو ساعد........................................................چین ما دفاع........................................................باری تو حمله.......................................................تو بی تو پشت دست...................................................خمو تو قوس لبه داخلی دست.........................................اهیپ تو نوک مرغی.................................................روماج تو   فنون دفاعی دست (ارماتو با تو)   دفا با لبه دست..........................................باکر تو دفاع با مچ دست......................................اوح ما تو دفاع بالا.....................................................آفما اوداء تو.......................................... دفاع با ساعد از داخل دفاع با ساعد از خارج..................................اورا تو دفاع با دو دست.........................................ارغه تو گرفتن......................................................تن تو دفاع دست و پا..........................................آفاق ترا   فنون دفاعی پا   ضربه گل پا(پیش رو).........................................کی تو   ضربه زانو...................................................اتمام تو   ضربه پا شنه پا..........................................مرجان زا   ضربه سینه پا............................................مهرگان زا   ضربه جلو پا................................................بخار تو   ضربه پشت پا.............................................جونگل زا   هلال داخل پا.............................................غوگان زا   حرکات دورانی پا از داخل.................................حزن زا   حرکات دورانی پا از خارج.............................ماده بی تو   حرکات پشت.......................................... پا اوسای ما   حرکات پشت از جلو به پشت.................................توزا   ضربات افت.................................................تورمابه تو   حرکات وضربات پرنده(توران مای)   پرنده عمودی.................................................بث تو   پرنده پهلو..................................................بخرد تو   پرنده پشت..................................................بودن تو   پرنده از روی چند نفر........................................بدرود   پرنده دو پایی.................................................نپتون تا   پرنده زانویی................................................کیهان زا   پرنده مبارزه با پرنده................................اشوردان مایانه   گاردپرنده.......................................................انرتو   فرود و استقرار................................................بخ تو

علم ورزش علم ورزش ، علمی است که در آن به مسائل علمی و تخصصی ورزش پرداخته می شود و هدف از این علم آن است که علاقه مندان به ورزش از این طریق پی به کلیه مسائل مربوط به علوم ورزش برده و آن را به کار بندند تا کمتر دچار آسیب شده و همچنین از طریق علم ورزش مهارت خود را در هر رشته ورزشی افزایش دهند. آدمی در مراحل تمدن به درجات عالی رسیده و اندیشه و فکر او بسیار تابناک شده و حاصل کار و اندیشه و هوشمندی انسان یعنی علوم و معارف بشری نیز روز به روز وسعت یافته است . هر یک از دانش ها و فروغ معرفت های انسانی در قرن بیستم به صورت دریای پهناور درآمده است به طوری که در هر یک از رشته های علوم باید سال ها وقت صرف کرد تا در آن تخصص یابد و به مقام شامخی برسد، نه تنها ناگزیر است از برگزاری مسابقه آن علم یا فن در جهان آگاه گردد و از بزرگان آن رشته تا سی جوید و پیش برود، بلکه همین فرد باید علاقمند به این رشته هم باشد و همین موارد لزوم داشتن اطلاعات کافی و یا معلومات عمومی را ایجاب می کند. امروزه هیچ کس حتی کسانی که فقط ارزش روش های علمی در بالا بردن سطح تکنیک ، تاکتیک و به طور کلی کیفیت تیم ها در هر نوع ورزشی باشند . در ورزش اجرای صحیح مهارت ها وابسته به رعایت اصول و قوانینی علمی متکی بر اصول مکانیکی و بیومکانیکی است. وقتی رقابت ها در سطح حتی صدم ثانیه ها کشیده می شود صرف نظر از تلاش شخصی ورزشکاران در پیروزی ، به طور دقیق ارزش تمرینات و نحوه ی استفاده حداکثر از قدرت و توان ورزشکار در تمرینات توسط یک مربی آگاه و با استفاده از روش های علمی و سایر خصوصیـــاتی که یک مربی موفق باید داشته باشد از جمله اصول علمی تربیــت بدنــی، برنامه ریزی صحیح تمرینات به نحوی که ورزشکار در روز مسابقه در حداکثر کیفیت بدنی و توان مسابقه باشد به طور کامل روشن و غیر قابل انکار است. اگر ما ادوار گذشته را مورد مطالعه قرار دهیم در می یابیم که در مسیر عمومی تاریخ زندگی انسان ، فرهنگ ها و تمدن های بسیاری به وجود آمده است و پیدایش اجتماعات و حرکت آنان اگر چه به ظاهر مستقل بوده ولی به حقیقت در یکدیگر تأثیرات متقابل داشته و تاریخ عمومی بشر را از جنبه های حرکت درونی و بیرونی به وجود آورده است. نقش اساسی علوم ورزشی : اگر چه علوم ورزشی و نقش اساسی آن در بین تمامی ملل هنوز به مراحل کمال نرسیده ولی بدین نتیجه نهایی نرسیده است که اولاً : اجتماع انسانی چون تشکل الکترونی و پروتونی و تجمع منظومه‌های شمسی پیوسته متحرک و متکامل بوده و از مراحل مختلفی گذشته است و در ثانی: تحول و حرکت افراد اجتماع نه فقط از جنبه‌های معنوی و درونی مورد مطالعه بوده بلکه برای تطابق حرکات روحی و جسمی انگیزه‌های علمی را مورد توجه قرار داده و دوام حیات و زندگی خویشتن را در این ایام یافته است که جسم و روح خود را مبتنی بر تحول زمان و نظام خلقت هماهنگ ساخته تا با توازن این دو پدیده‌ی محسوس و معقول سزاوار عدل آفرینش و محق به ادامه‌ی زندگی سالم و متعالی باشد. ورزش محتوی زندگی نیست بلکه نوایی است که زندگی را همراهی می نماید . حفظ سلامت ملل و ایجاد تحول در همه‌ی این تلاش‌ها ، تحقیق‌ها ، تفسیر‌ها و تجربیات و آزمایش‌های علمی در این مدت بیش از دو قرن باعث شدند تربیت بدنی به صورت علم جداگانه‌ای درآمده و انجام ورزش برای مردم جوامع صنعتی جنبه‌ی حیاتی پیدا کند برای این که احتیاج جوامع کنونی ، به نیروی انسانی سالم بیش از هر زمان دیگر قابل لمس است، در جوامعی که نارسائی های کمی و کیفی ورزش وجود دارد عقب افتادگی آن جامعه نیز چشمگیر است و از این روست که ورزش امروز در جوامع مترقی دنیا علاوه بر اثرات بهداشتی و نقش مهم آن در سلامت یک ملت به عنوان یک پدیده‌ی اجتماعی و عامل مهم اقتصادی مورد مطالعه و پ‍ژوهش علمی قرار می گیرد به این دلیل که ترقی دانش و فنون و پیشرفت تمدن مسائل تازه‌ای به وجود آورده است که در گذشته یا مورد نظر نبوده و یا آن که چندان توجهی به آن نمی شد. بررسی‌های علمی ورزش و تربیت بدنی در جوامع صنعتی امروز جدا از پژوهش های پزشکی ، آموزش و پرورش ، روانشناسی ، بهداشت، جامعه شناسی ، اقتصاد و تاریخ نبوده بلکه با همه‌ی علوم فوق رابطه مستقیم دارد . تربیت بدن فرصت را به کودک، نوجوان و جوان می دهد که استعداد‌های خود را بیازماید و به پرورش خود با راهنمایی مربی آگاه همت ورزد . نوجوان و جوان امروزی فقط در محیط ورزش حاضر است نظم را بپذیرد ، چرا که در آن محیط همه مانند او به دستور و مقررات مربوط احترام می گذارند و مسئله تبعیض مطرح نیست همسالان و همراهان دیگرش هم مجبورند به دستورهای مربی عمل کنند. سازمان کلی فلسفی ورزشی: هر کشور بر اساس طبیعت، آب و هوا،‌محیط جغرافیایی و فطرت مردم آن سرزمین دارای فلسفه خود می‌باشد. چون نداشتن فلسفه ورزشی در هر کشور نمی تواند پایه و اساس درستی برای ورزشی آن کشور باشد. مثلاً در اروپا فلسفه ورزشی مردم شباهت زیادی به فلسفه ورزشی رم و یونان باستان دارد. و یا کشور خودمان ایران سوابق طولانی تری نسبت به رم و یونان در ورزش دارد. بطوری که طبق مستندات تاریخی دو هزار و پانصد سال سابقه فلسفی در ورزش دارد، تا آنجا ضرب المثل پر مغز و بیاد ماندنی گواهی می‌دهد: عقل سالم در بدن سالم است، فلسفه ورزشی ایرانیان بوده است . در نوشته‌های "شیلر" و "گوته" نویسندگان بزرگ آلمان ، سه جمله ذیل را می توان در فلسفه ورزشی بسیار مؤثر دانست:‌ 1ـ هر انسانی دوست دارد بازی کند و بازی کردن جزئی از زندگی می باشد. به عنوان مثال: کودک دوست دارد با انگشت دست خود بازی کند. شما حتی در سن کهولت علاقمند به ورزش هستید حتی اگر از نوع سبک آن را انتخاب کنید . بنابراین بازی کردن ( ورزش)‌ جزئی از رشد انسان است و اگر انسان ورزش نکند رشد سالم و صحیح نخواهد داشت. 2ـ هر کس مطابق با شعور و ذهن خود بازی خاصی را انتخاب می کند. مثلاً، بعضی‌ها بازی گروهی توأم با خشونت را دوست دارند. پس به فوتبال، یا بسکتبال، یا هندبال، و یا راگبی روی می آورند. و بعضی ها برخورد بدنی را دوست ندارند پس به ورزش‌هایی چون والیبال، تنیس و یا بدمینتون و ... می پردازند. و عده‌ای به ورزش‌های انفرادی مانند دو میدانی، ‍ژیمناستیک، شنا و وزنه برداری علاقه دارند. 3ـ هـــرکس شخصیــت خـــود را در جریان بازی نشان می دهد. به همین دلیل، مربیــان می بایست علاوه بر شناخت روان شناسی، رفتار بازیکنان را مورد دقت و مطالعه قرار داده تا انعکای از شخصیت فردی بازیکن را در زندگی بدست آورند. مثلاً بعضی از بازیکنان در زمین تمرین و مسابقه مرتب حرف می زنند. اینگونه افراد در کلاس درس هم بی دلیل صحبت خواهند کرد. یا در بازی و مسابقه با داور، در اداره با رئیس و سرپرست نیز حالت پرخاش و اعتراض گونه دارند. بنابراین در اثر شناخت مراحل علمی و تجربی انسانها در ورزش، می توانند اثرات بسیاری موثری در رشد زندگی آینده جوانان و نوجوانان ترسیم نمایند. سیاست‌های شناخته شده ورزشی در جهان : اصولاً انتخاب و سیاست ورزشی، جزئی از وظیفه هر حکومت است. سیستم حکومت‌ها نیز متفاوت است و هر کدام حالت خاص سیاست خود را دنبال می کنند. برای مثال به چند نمونه از سیاست‌های ورزشی که توسط حکومت‌ها اعمال می شود اشاره می کنیم : 1ـ حکومتی سیاست ورزشی خود را بر مبنای تعلیم و تربیت قرار می دهد . معنی این سیاست آن است که هر حرکت و فعالیتی در مدارس مورد توجه قرار می گیرد. زیرا حکومت تشخیص داده تربیت بدنی از تربیت کلی سیاست آنهاست. بنابراین ورزش زیر نظر آموزش و پرورش قرار دارد. 2ـ حکومت دیگر ورزش را زیر نظر وزارت بهداری و بهزیستی اداره می کند. زیرا ورزش و تربیت بدنی را در جهت رعایت اصول بهداشت و سلامت جامعه پایه گذاری می کند. 3ـ حکومت سوم هدف از ورزش را نزدیکی طبقات ، از غنی گرفته تا فقیر و از سیاه گرفته تا سفید، می داند و بطور کلی تشکیل جامعه یکپارچه مورد نظر است. مثلاً آنها به بازی‌هایی فکر می کنند که بتوانند اجتماعات ورزشی را به وجود آورند،‌ چنین سیاست ورزشی زیر نظر وزارت کشور اداره می شود. 4ـ نوع دیگر حکومت، سیاست ورزشی را در جهت فراهم کردن پرستیژ به معنی اعتبار و آبرو، و حیثیت حکومتی خود می داند، این نوع حکومت می خواهد نان دهد دارای حکومتی بهتر از سایر حکومت‌ها بوده از نظر سلامت جامعه، دارای وضع بهتری می باشد. در واقع بسیاری از حکومت‌ها به دنبال همین سیاست هستند . حکومت‌های پیرو این نظریه نیاز به سازمانی دارند که در حد آرزوهایشان گسترده باشد. البته انواع دیگری از سیاستهای ورزشی نیز ممکن است وجود داشته باشد که بر حسب نیاز جامعه ، قابل مطالعه متخصصین است. تغذیه و اساس عملکرد انسان در ورزش تغذیه مناسب ، پایه و اساس عملکرد جسمانی را تشکیل می دهد زیرا علاوه بر فراهم کردن سوخت برای اعمال زیستی، مواد شیمیایی مورد نیاز برای استخراج و استفاده از انر‍ژی بالقوه موجود در این سوخت را نیز مهیا می کند. غذا همچنین تأمین کننده عناصر ضروری برای تشکیل بافت جدید و ترمیم یاخته‌های موجود است. شاید بعضی چنین پندارند که چون تغذیه مناسب برای تمرین های ورزشی را می توان به آسانی از طریق رعایت رژیم غذایی کاملاً متعادل به دست آورد در مطالعه عملکردهای ورزشی تغذیه مناسب چندان اهمیتی ندارد. با این حال، این موضوع مورد تأکید است که وقتی مطالعه تمرین‌های ورزشی از بعد ظرفیت‌های انر‍ژی مورد توجه قرار می گیرد، باید از منابع انر‍ژی غذایی و نقش مواد غذایی در مراحل آزادسازی انرژی آگاه بود. با این دیدگاه برای علاقمندان به ورزش این امکان وجود دارد که اهمیت تغذیه مناسب را درک نمایند و اعتبار ادعاهای مربوط به مکمل‌های غذایی و اصطلاحات تغذیه‌ای ویژه برای کمک به عملکردهای جسمانی را به شکل نقادانه‌ای ارزیابی کنند . چون مواد غذایی مختلف عامل ایجاد انر‍ژی تنظیم مراحل فیزیولو‍ژیک مربوط به تمرین‌های ورزشی هستند بنابراین می توان اصطلاحات رژیم غذایی را با بهبود عملکرد ورزشی مرتبط دانست. اغلب افراد وقت و انرژی چشمگیری را صرف دستیابی به عملکرد ورزشی بهینه می کنند و تنها به دلیل پیروی از یک برنامه تغذیه‌ای ناکافی، مغایر و گاه مضر با شکست روبرو می شوند. سرانجام اینکه اکنون مشخص شده است که روش‌های گوناگون تغذیه صحیح می‌تواند با امراض مختلف مقابله کند و تمرین‌های ورزشی منظم در این امر سهم مهم و مثبتی دارد. تغذیه ورزشکاران : ر‍ژیم غذایی یک ورزشکار باید در یک مطلب اساسی با رژیم غذایی فرد عادی تفاوت داشته باشد . ورزشکاران علاوه بر احتیاجات زندگی روزمره، نیاز به سوخت برای تمرین ومسابقه دارند غذا سوخت لازم برای ورزشکاران را تأمین می کند ولی اغلب ورزشکاران از سوختی که در مخازن خود می ریزند غافلند. پروتئین، چربی و کربوهیدارتها سوخت بدن(انرژی) شما هستند. همه غذاها ترکیب یکسانی از نظر محتوا ندارند. همانگونه که ماشینهای مسابقه نیاز به بنزین با درجه اکتان بالا دارند. ورزشکاران نیز نیاز به مواد غذایی دارای درجه کربوهیدارت بالا دارند. کالری یک ورزشکار نوجوان ( به خصوص فردی که در حال رشد است) نسبت به هر زمان دیگری از زندگی نیاز بیشتری به کالری دارد . انرژی مورد نیاز همچنین به نوع ورزش تخصصی و برنامه‌ تمرین شما بستگی دارد. یک دختر نوجوان با جثه متوسط که دارای فعالیت متوسط و هنوز در حال رشد است به حدود 2200 کالری در روز نیاز دارد، حال آنکه یک دختر 15 ساله با جثه کوچک که رشدش کامل شده به حدود 1800 کالری یا کمتر نیاز دارد. پسران نوجوان بالاخص نیاز بسیاری به کالری دارند. یک پسر نوجوان در حداکثر رشد ممکن است به 4000 کالری در روز احتیاج داشته باشد . میزان کالری که در ورزش نیز می سوزد متفاوت است تمرین پیش از یک فصل در یک تیم فوتبال ممکن است در روز 500 کالری یا بیشتر بسوزاند. کربوهیدارتها : کربوهیدارتها بهترین سوخت برای ورزشکاران هستند چرا که در مقایسه با چربی و پروتئین نیاز به اکسی‍ژن کمتری دارند. در صورتی که به اندازه کافی از کربوهیدراتها استفاده کنید قادر خواهد بود شدیدتر ورزش کنید. (چه در هنگام ورزش و چه در مسابقه ) یک رژیم کربوهیدارت به شماره اجازه می دهد که به خاطر بازسازی ذخایر کربوهیدارتی و کاهش زمان بازکشت و حالت اولیه سخت‌تر تمرین نمایید. رژیم غذایی در زمان تمرین به ویژه حائز اهمیت است. چرا که اگر شما قادر به تمرین شدید‌تر باشید، در طی مسابقه نیز به سطوح بالاتری از کارایی می رسید. هر بادی 60-50 درصد کالری مصرفی خود را از کربوهیدارتها تأمین کند. به عنوان یک ورزشکار شما حتی به مقادیر بیشتری در حد 70-60 در صد کالری مصرفی 10-6 گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن نیاز خواهد داشت . در صورتی که یک ورزشکار استقامتی هستید، نیاز شما به کربوهیدارت می تواند تا 90-70 درصد کالری مورد نیاز روزانه شما افزایش یابد. غذاهای کم محتوا ذخایر کربوهیدرات بدن شما را کاهش خواهد داد و انر‍ژی شما را تحلیل خواهند برد به نحو مشابه، در صورتی که به جای کربوهیدراتها از غذاهای پرچرب و پروتئین استفاده کنید، نخواهید توانست انر‍ژی مناسب برای تمرین و مسابقه مطلوب را تأمین نماید. پروتئین : زمانیکه به عنوان منبع maintenance انر‍ژی به کار رود پروتئین در رشد، نگه دارد و ترمیم بافتهای بدن دخالت دارد. برخلاف کربوهیدارتها یک سوخت گرانبها و کم بازده به شمار می آید. از آن جهت گرانبها محسوب می شود که به خاطر مصرف شدن به عنوان سوخت ، پروتئین نخست باید به کربوهیدارت یا چربی تبدیل شود که مستلزم صرف انر‍ژی و تولید سموم است. شما برای دفع سموم آب را از دست می دهید که می تواند به کم آبی (دهیدراسیون ) منجر شود که خطری برای ورزشکاران است . از جهت کم بازده است که استفاده از پروتئین به منظور تأمین انرژی با نقش اولیه پروتئین یعنی رشد، نگهداری و ترمیم بدن سازگار نیست . از آنجا که بدن ورزشکاران کمی بیشتر درمعرض آسیب و جراحت می باشد ، نیاز ورزشکار به پروتئین کمی بیشتر از یک فرد غیر ورزشکار است. در صورتی که ورزشکار به برنامه‌های پرورش اندام و افزایش حجم عضله می پردازد ، نیاز به پروتئین بیشتری دارد. برای ورزشکاران استقامتی پروتئین نقش یک باک سوختی ذخیره و به عنوان پشتیبانی کربوهیدارتها سوخت اصلی را ایفا می کند. در کتب، توصیه می شود که یک ورزشکار درحال رشد حدود 5/1 گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن مصرف کند. استفاده از یک ر‍ژیم متعادل نیاز پروتئینی ورزشکار را تأمین می کند و نیازی به مکمل‌های پروتئینی وجود ندارد. مصرف زیاد پروتئین می تواند با افزایش ازت، اوره و آمونیوم موجب ضعف شدید گردد. در ورزشکارانی که فراورده‌های گوشتی و لبنی را مصرف نمی کنند یا رژیم های خاص گیاهخواری دارند ممکن است نیاز به پروتئین تأمین نشود. به هر حال همیشه باید این 8 نکته را مد نظر قرار داد که رشد عضلانی با خوردن غذاهای پر پروتئین افزایش نمی‌یابد بلکه ورزش است که باعث بزرگی عضلات می گردد. چربی : با وجود آنکه اغلب ورزشکاران تلقی نامناسبی از چربی دارند، شما باید بدانید که چربی یک ماده مغذی ضروری است و نقشهای حیاتی زیادی را ایفا می کند. چربی پوست و بدن را تشکیل می دهد. از طریق ساخت هورمونها بدنتان را تنظیم می‌کند. به حالت عایق و محافظ برای احشای داخلی عمل می کند . به ترمیم بافتهای آسیب دیده و جنگ با عفونت ها کمک می کند. منبعی برای انر‍ژی است. چربیها راهی برای ذخیره انر‍ژی در بدن هستند. چربیها را به عنوان یک باک ذخیره در نظر بگیرید: شما دوست دارید که سوخت ذخیره کافی داشته باشید ولی یک باک سنگین به قیمت ازدست رفتن سرعت و قدرت شما تمام می شود.

بوکس یکی از ورزش‌های محبوب و پرطرفدار در سراسر جهان است که فواید بسیاری از جمله تقویت عضلات، بهبود استقامت بدنی و افزایش تمرکز ذهنی دارد. با این حال، یکی از سوالات رایج در میان علاقه‌مندان به بوکس و والدین کودکان و نوجوانانی که این ورزش را انجام می‌دهند، این است که آیا بوکس می‌تواند به افزایش قد کمک کند یا خیر. در این مقاله، به بررسی علمی این سوال و تحلیل تاثیر بوکس بر رشد قد خواهیم پرداخت. تأثیرات فیزیکی بوکس بر بدن فواید بوکس بوکس یک ورزش کامل بدنی است که بسیاری از سیستم‌های بدن را درگیر می‌کند. این ورزش به تقویت عضلات، بهبود استقامت قلبی-عروقی، افزایش انعطاف‌پذیری و بهبود هماهنگی بین اعضای بدن کمک می‌کند. همچنین، بوکس می‌تواند به کاهش استرس، افزایش اعتماد به نفس و بهبود تمرکز و واکنش‌های ذهنی کمک کند. آسیب‌های احتمالی بوکس از سوی دیگر، بوکس نیز مانند سایر ورزش‌های رزمی می‌تواند خطرات و آسیب‌هایی را به همراه داشته باشد. آسیب‌های رایج در بوکس شامل شکستگی‌های استخوانی، آسیب‌های مغزی ناشی از ضربات به سر، کبودی‌ها و آسیب‌های عضلانی-اسکلتی است. این آسیب‌ها می‌توانند در صورت عدم رعایت اصول ایمنی و استفاده نادرست از تجهیزات محافظتی، به مشکلات جدی منجر شوند. عوامل مؤثر بر رشد قد ژنتیک یکی از اصلی‌ترین عوامل تعیین کننده قد نهایی هر فرد، ژنتیک است. ژن‌ها نقش بزرگی در تعیین میزان رشد و قد نهایی دارند. اگر والدین قد بلندی داشته باشند، احتمالاً فرزندان آنها نیز قد بلند خواهند داشت و برعکس. تغذیه تغذیه مناسب در دوران رشد نقش حیاتی در تعیین قد نهایی فرد دارد. مصرف کافی ویتامین‌ها و مواد معدنی مانند کلسیم، ویتامین D، پروتئین و دیگر مواد مغذی برای رشد استخوان‌ها و عضلات بسیار مهم است. فعالیت بدنی فعالیت بدنی منظم و ورزش‌های مختلف می‌توانند به بهبود رشد و توسعه عضلات و استخوان‌ها کمک کنند. ورزش‌هایی که شامل تمرینات کششی و تقویت عضلات هستند، می‌توانند به رشد قد کمک کنند. هورمون‌ها هورمون‌ها نیز نقش بسیار مهمی در رشد قد دارند. هورمون رشد و هورمون‌های تیروئیدی به طور مستقیم بر رشد استخوان‌ها و عضلات تأثیر می‌گذارند. هر گونه اختلال در ترشح این هورمون‌ها می‌تواند منجر به مشکلات رشد و کاهش قد شود. بررسی علمی تأثیر بوکس بر رشد قد تحقیقات و مطالعات علمی تحقیقات علمی در زمینه تاثیرات بوکس بر رشد قد به نتایج متفاوتی رسیده‌اند. برخی مطالعات نشان می‌دهند که ورزش‌های شدید و ضربات مکرر به بدن می‌توانند به آسیب‌های استخوانی و مفصلی منجر شوند که ممکن است رشد قد را تحت تاثیر قرار دهند. با این حال، بسیاری از متخصصان بر این باورند که بوکس به خودی خود نمی‌تواند رشد قد را متوقف یا کاهش دهد. نظرات متخصصان بسیاری از متخصصان ورزشی و پزشکی معتقدند که بوکس به خودی خود نمی‌تواند قد را کوتاه کند، مگر اینکه آسیب‌های جدی و مکرری به استخوان‌ها و مفاصل وارد شود. این متخصصان توصیه می‌کنند که بوکسورها، به ویژه در سنین رشد، باید از تجهیزات محافظتی مناسب استفاده کنند و تمرینات خود را تحت نظارت مربیان مجرب انجام دهند. تأثیر بوکس بر رشد قد در کودکان و نوجوانان دوران کودکی و نوجوانی دوران کودکی و نوجوانی مهم‌ترین دوران رشد قد است. در این دوره، استخوان‌ها و عضلات به سرعت رشد می‌کنند و نیاز به مراقبت و تغذیه مناسب دارند. فعالیت‌های ورزشی شدید و آسیب‌های مکرر می‌توانند در این دوران به مشکلات رشد منجر شوند. تأثیر بوکس بر کودکان برای کودکان و نوجوانانی که به بوکس علاقه‌مند هستند، مهم است که تمرینات بوکس به صورت معتدل و تحت نظارت مربیان مجرب انجام شود. تمرینات شدید و ضربات مکرر به بدن، به ویژه به سر و مفاصل، می‌تواند خطراتی را به همراه داشته باشد و باید با احتیاط انجام شوند. تمرینات بوکس و راه‌های جلوگیری از آسیب استفاده از تجهیزات محافظتی استفاده از تجهیزات محافظتی مناسب مانند دستکش‌های بوکس، محافظ دهان، کلاه محافظ و پوشش‌های مناسب برای بدن می‌تواند به کاهش خطر آسیب‌های ناشی از بوکس کمک کند. این تجهیزات به محافظت از استخوان‌ها و مفاصل در برابر ضربات مکرر کمک می‌کنند. تمرینات صحیح و ایمن انجام تمرینات صحیح و ایمن تحت نظارت مربیان مجرب و متخصص می‌تواند به کاهش خطر آسیب‌های ناشی از بوکس کمک کند. تمرینات کششی، تقویتی و تنفسی می‌توانند به بهبود انعطاف‌پذیری و استحکام استخوان‌ها و عضلات کمک کنند. تغذیه مناسب برای بوکسورها رژیم غذایی متعادل برای حفظ سلامت عمومی و رشد قد، بوکسورها باید از رژیم غذایی متعادل و غنی از ویتامین‌ها و مواد معدنی استفاده کنند. مصرف مواد غذایی مانند لبنیات، گوشت، میوه‌ها و سبزیجات به تأمین نیازهای بدن کمک می‌کند. مکمل‌های غذایی در صورت نیاز، می‌توان از مکمل‌های غذایی مانند ویتامین D، کلسیم و پروتئین برای بهبود رشد و حفظ سلامت استخوان‌ها استفاده کرد. مشاوره با متخصص تغذیه برای تعیین نیازهای دقیق فردی توصیه می‌شود. استراحت و بازیابی اهمیت استراحت استراحت کافی و خواب مناسب برای رشد و بازیابی عضلات و استخوان‌ها ضروری است. خواب کافی به ترشح هورمون رشد کمک می‌کند و فرایند بازیابی بدن را تسریع می‌کند. تکنیک‌های بازیابی استفاده از تکنیک‌های بازیابی مانند ماساژ، آب‌درمانی و استراحت فعال می‌تواند به کاهش خستگی و افزایش عملکرد بدن کمک کند. این تکنیک‌ها به بازیابی عضلات و استخوان‌ها و تحریک رشد قد کمک می‌کنند. نکات پایانی و توصیه‌ها پیروی از برنامه تمرینی مناسب برای بهره‌مندی از فواید بوکس و جلوگیری از مشکلات احتمالی، باید یک برنامه تمرینی مناسب و ایمن را دنبال کرد. مشاوره با مربیان مجرب و متخصصان ورزشی می‌تواند به تعیین برنامه‌ای مناسب کمک کند. مراقبت از سلامت عمومی بوکسورها باید به طور منظم چکاپ‌های پزشکی انجام دهند و از سلامت عمومی خود مراقبت کنند. توجه به علائم آسیب‌ها و بیماری‌ها و مراجعه به پزشک در صورت نیاز می‌تواند به جلوگیری از مشکلات جدی کمک کند. نتیجه‌گیری با توجه به بررسی‌های علمی و نظرات متخصصان، بوکس به خودی خود نمی‌تواند قد را بلند کند. با این حال، انجام بوکس به صورت صحیح و ایمن و رعایت نکات تغذیه‌ای و استراحت می‌تواند به بهبود سلامت عمومی و تقویت عضلات و استخوان‌ها کمک کند. برای کودکان و نوجوانانی که به بوکس علاقه‌مند هستند، مهم است که تمرینات بوکس تحت نظارت مربیان مجرب و با استفاده از تجهیزات محافظتی مناسب انجام شود تا از خطرات احتمالی جلوگیری شود. بنابراین، اگر شما یا فرزندتان علاقه‌مند به بوکس هستید، با پیروی از یک برنامه تمرینی مناسب و مشاوره با متخصصان ورزشی و پزشکی، می‌توانید از فواید این ورزش بهره‌مند شوید و به حفظ سلامت عمومی و رشد قد کمک کنید.

آموزش ورزش های رزمی چه تاثیری بر قد دارد؟ آموزش ورزش های رزمی چه تاثیری بر قد دارد؟ هنرهای رزمی نه تنها سلامت فرد را افزایش می دهد بلکه باعث محافظت از وی در موقعیت های خطرناک نیز می شود. بنابراین بیشتر والدین فرزندان خود را از سنین پایین برای یادگیری ورزش های رزمی و آموزش دفاع شخصی به کلاس می فرستند.  در این میان برای بسیاری از مردم این سوال پیش می آید که آیا یادگیری ورزش های رزمی باعث افزایش قد می شود یا خیر؟ آیا انجام فعالیت های رزمی تأثیر نامطلوبی بر رشد جسمانی فرزندم دارد یا خیر؟ در این نوشته به تاثیر ورزش های رزمی بر رشد قد می پردازیم. تا انتهای مطلب با ما همراه باشید.      آیا ورزش های رزمی به افزایش قد کمک می کند؟ تکنیک های رزمی امروزه یک ورزش محبوب است که بسیاری از افراد برای محافظت از خود و بهبود سلامتشان آن را انتخاب می کنند که اگر به درستی تمرین شود بر تقویت رشد بدن بسیار موثر است.     اسکلت های رزمی‌کاران اغلب در هنگام برخورد با حریف باید بتواند نیروها و ضربه‌های قوی را به آسانی تحمل کند. خود فرد نیز باید از ضرباتی قوی برای حملات دفاع شخصی یا حمله به حریف استفاده کند. بنابراین استخوان‌ها با دریافت نیرو، دریافت مستمر تحریکات و رشد مداوم هم به صورت طولی و هم عرررضی باعث رشد موثر می شوند.  علاوه بر این، تمرین منظم هنرهای رزمی نیز قدرت و استقامت اسکلت های فرد را افزایش می دهد.  اسکلت بندی قوی به رشد قد کمک می کند. مانند بسیاری از تمرینات ورزشی دیگر، تمرینات رزمی منظم نیز عملکرد غده هیپوفیز را برای تولید هورمون رشد بیشتر بهبود می بخشد.  با این حال تمرین هنرهای رزمی برای افزایش قد نیاز به رعایت اصول خاصی در مورد سن و فعالیت های ورزشی دارد. اگر اسکلت بندی شما ضعیف است از یادگیری هنرهای رزمی در سنین خیلی پایین خودداری کنید. از سوی دیگر توصیه می کنیم که تناوب ورزش را بر اساس وضعیت بدن خود تنظیم کنید و از ورزش بیش از حد به طوری که باعث آسیب به استخوان بندی شما  می شود خودداری کنید. کودکان نباید ورزش های رزمی را خیلی زود یاد بگیرند زیرا ورزش های رزمی نیاز به به کار بردن تکنیک های زیاد و دقت بالا دارد و ممکن است خطراتی را برای کودک همراه داشته باشد.  کودکان در سن پایین استخوان‌هایی نرم و ضعیف دارند،  بنابراین یادگیری هنرهای رزمی می‌تواند باعث آسیب‌دیدگی و حتی آسیب به استخوان‌ها و مفاصل در کودکان شود و بر رشد آنها در سال های نوجوانی تأثیر بگذارد. زمان مناسب برای یادگیری هنرهای رزمی کودکان از 6 سالگی به بالا است. این مرحله ای است که کودکان می توانند حرکات اولیه هنرهای رزمی را درک و اجرا کنند. برای اینکه کودکان به شیوه ای صحیح و ایمن در معرض ورزش های رزمی قرار گیرند والدین باید فرزندان خود را در کلاس های حرفه ای و معتبر شرکت دهند.    کدام هنرهای رزمی به افزایش قد کمک می کند؟ تکواندو تکواندو هنر رزمی ملی کره است. روش اصلی حمله ضربات مستقیم پا است. بنابراین در این ورزش مفاصل پاها، زانوها و باسن به شدت تحریک می شوند و استخوان های ساق پا بلندتر می شوند. به همین دلیل، پاها بلند، باریک می شوند و باعث رشد بهتر قد می شود.       کاراته ژاپن خانه هنر رزمی کاراته است. اساسی ترین ضربات در کاراته ضربات مشت، لگد، آرنج و تکنیک های دست باز است. چرخش لگن حرکتی است که کاراته کاران باید بیش از همه آن را تکرار کنند. استخوان های لگن و ستون فقرات کاراته کاران قوی هستند و بدن را به خوبی پشتیبانی می کنند. استخوان بندی قوی شرایط مطلوبی را برای رشد استخوان های کوچکتر فراهم می کند که نتیجه آن تاثیر در افزایش قد است.    ووشو هنر رزمی ووشو در چین با تمرکز بر کشش عضلات پاها و بازوها آغاز شد. در نتیجه استخوان های پا و بازو بلند و ماهیچه های ساق پا و ماهیچه های بازو سفت می شوند. بر این اساس، قد نیز پس از یک دوره تمرین بهبود آشکاری پیدا می کند. از آنجایی که عضلات باید به طور مداوم کشیده شوند برای اطمینان از اثربخشی و ایمنی در حین ورزش باید بدن را به خوبی گرم کنید تا  گرم کنید تا دچار گرفتگی نشوید.   جودو جودو یک هنر رزمی ژاپنی است که اساس آن آموزش دفاع شخصی است. عمدتاً حرکات کوبیدن، خفه کردن، قفل کردن پاها، قفل کردن دست‌ها در جودو بیشتر تمرین می شوند.  جودوکاران اغلب با موقعیت‌های غیرمنتظره‌ای مواجه می شوند بنابراین اندام‌هایشان باید چابک و انعطاف‌پذیر باشند.  اسکلت های ورزشکاران در جودو به شدت تحریک می شود که باعث رشد طولی و افزایش ضخامت آنها می شود که بر افزایش قد رزمی کار اثر می گذارد.    نکاتی برای افزایش قد در هنر های رزمی برای اینکه انجام ورزش های رزمی باعث افزایش قد شما شود باید در حین تمرین موارد زیر را در نظر داشته باشید:  برای جلوگیری از صدمات حین ورزش قبل از آغاز بدن خود را گرم کنید و پس از ورزش حرکات کششی انجام دهید.  همیشه از تمام دستورات مربی پیروی کنید، نکات ایمنی را در تمرینات رعایت کنید. خیلی سنگین ورزش نکنید، از فعالیت بیش از حد که باعث آسیب به گروه‌های عضلانی، تاندون‌ها و مفاصل می شود اجتناب کنید. در هنگام آسیب دیدگی یا استرس از ورزش خودداری کنید زیرا می تواند بر سلامت شما تأثیر بگذارد حدود 30 تا 45 دقیقه در روز تمرین کنید. باید بین ست ها استراحت کنید، برای بازیابی قدرت آب بنوشید، سپس به تمرین ادامه دهید. از خوردن غذا قبل از تمرین ورزش های رزمی خودداری کنید، آخرین وعده غذایی باید حداقل 45 دقیقه قبل از زمان تمرین باشد. اگر آسیب مفصلی دارید قبل از ادامه ورزش باید تا زمانی که بدنتان به طور کامل بهبود یابد استراحت کنید. از هنرهای رزمی آموخته شده برای انجام اعمال غیرقانونی یا اخلاقی استفاده نکنید. برای افزایش سریع قد با ورزش های رزمی، لازم است ورزش را با یک رژیم غذایی و استراحت کافی پیش ببرید. از غذاهایی که مانع رشد می شوند اجتناب کنید. از محصولات محرک، نوشیدنی های گازدار استفاده نکنید.       برخی دیگر از مزایای یادگیری هنرهای رزمی برای سلامتی علاوه بر افزایش قد، یادگیری ورزش های رزمی فواید دیگری بر سلامتی دارد از جمله: محافظت از خود  بیشتر مردم ورزش های رزمی را برای دفاع از خود یاد می گیرند، تا از خود در موقعیت های خطرناک و غیرمنتظره محافظت کنند. زنانی که هنرهای رزمی را یاد می گیرند ترسی از تنهایی بیرون رفتن ندارند و اعتماد به نفس بالاتری دارند.  بهبود سلامت تمرین منظم هنرهای رزمی به بهبود سلامتی، داشتن بدنی پرتوان و انعطاف پذیرکمک می کند. مانند سایر اشکال ورزش، یادگیری هنرهای رزمی به سوزاندن کالری، بهبود متابولیسم و گردش خون کمک می کند، به افراد کمک می کند خوب غذا بخورند، خوب بخوابند و در نتیجه تغییرات مثبتی در سلامتی ایجاد کنند. تسکین استرس انجام ورزش های رزمی راهی برای رهایی از استرس و فشار ناشی از کار و مطالعه است. در طول زمان تمرین ورزشکار با تمرکز بر تمرین و تفکر برای انجام حملات تدافعی و تهاجمی به‌طور موقت فشار روزانه را فراموش می‌کند. ممکن است در حین تمرین خسته شود اما با کمی مکث و استراحت دوباره انرژی لازم برای ادامه تمرین را به دست می آورد. به همین جهت انجام ورزش های رزمی راهی برای کاهش استرس و بهبود فشارهای روزانه است.  تمرین انضباط و تمرکز   رزمی کارها باید با هر حرکت دست و پا و حرکت بدن هر ضربه را به خاطر بسپارند تا در رقابت و تمرین به‌طور مستمر اعمال شوند. در نتیجه، توانایی تمرکز  و به کارگیری ضربات به طور قابل توجهی بهبود می یابد. هر هنر رزمی دارای اصول مشخصی است که باید طبق نظرات مربی انجام شود. رزمی کارها باید به این اصول پایبند باشند و از دستورات مربی اطاعت کنند به این ترتیب انضباط و نظم را فرا میگیرند.